175
tam anlamıyla "gıcık forvet". nobre'nin bundan daha iyi tanımı yapılamazdı. hani bazen boğazda bir gıcık kalır, öksürürsün gitmez, tıksırırsın gitmez. varlığı eziyet olur ama söküp atamazsın. işte nobre böyle bir futbolcuydu. galatasaray fenerbahçe'ye ne zaman yüklense bir yerlerde çıkar kafayla gol atar feleğimizi şaşırtırdı. en olmadık zamanlarda, en beklenmeyen anlarda gol atmasıyla bilinirdi bu arkadaş. luciano, sonrasında gelen lugano ile birlikte "korner" kavramını fenerbahçe maçlarında kabusa çeviren baş aktördü. galatasaray taraftarı fenerin bizi içerde dışarda yendiği o karanlık dönemlerde kornerleri unutamaz. fener ne zaman korner kullanacak olsa tansiyonumuz yükselirdi bir tık. yayıncı kuruluş da eziyeti arttırmak adına nobe ve luciano'ya zum yapardı. şimdi düşündüğümde daum'un çok büyük bir teknik adam olduğunu anlıyorum. takımı duran toplarda mutlaka bir tehlike yaratırdı. bu anlayışa nobre gibi fırlama forvet eklenince başarı kaçınılmaz olmuştu.
gıcık olmasına rağmen seviyorum ben bu adamı. sahip olduğu iki tane özelliği vardı ve bunlarla güzel bir kariyer yarattı. şimdi baktım teknik direktör olmuş. zamanında beni stresten yaşlandıran bu adamın şimdi bana gerçekten yaşlandırdığımı hatırlatması da ayrı komik.
gıcık olmasına rağmen seviyorum ben bu adamı. sahip olduğu iki tane özelliği vardı ve bunlarla güzel bir kariyer yarattı. şimdi baktım teknik direktör olmuş. zamanında beni stresten yaşlandıran bu adamın şimdi bana gerçekten yaşlandırdığımı hatırlatması da ayrı komik.
