60
dün gece izledim. aynı dave chapelle gibi bir dönüşüme gitmiş zamanla. sadece komediden daha çok bir hikaye anlatıcılığı, meddahlık, sosyal tespit yoluna girmiş.
bu tarz değişikliği cem yılmaz için zorunluluk biraz da. artık eskisi kadar görünmeden insanların içine karışamıyor, tespitlerini yapıp onu komik bir şekilde anlatamıyor.
bu yüzden de bulunduğumuz topluma dair genel çıkarımlar kadar espirilerinin odağında yatlar, katlar, koç ailesi, acun, nusret falan var. çünkü mahalleliyle, vapurdaki yolcuyla, marketteki adamla anonim şekilde etkileşime giremiyor artık.
benim de en çok güldüğüm fenere paraları yediren ali koç espirisi oldu. bu adam bizim nedlin çocukluk komedyeni. her filmini izlemem belki ama gösterilerini kaçırmam.
bu tarz değişikliği cem yılmaz için zorunluluk biraz da. artık eskisi kadar görünmeden insanların içine karışamıyor, tespitlerini yapıp onu komik bir şekilde anlatamıyor.
bu yüzden de bulunduğumuz topluma dair genel çıkarımlar kadar espirilerinin odağında yatlar, katlar, koç ailesi, acun, nusret falan var. çünkü mahalleliyle, vapurdaki yolcuyla, marketteki adamla anonim şekilde etkileşime giremiyor artık.
benim de en çok güldüğüm fenere paraları yediren ali koç espirisi oldu. bu adam bizim nedlin çocukluk komedyeni. her filmini izlemem belki ama gösterilerini kaçırmam.
