13
2021/2022 sezonu galatasaray'ının asıl eksikliği olduğuna inandığım duygu. bu kanıya varmamın çeşitli sebepleri var:
1- yüksek xg'ye rağmen gol sayımızın azlığı veya bencillik: futbolcularımız pek çok pozisyonda daha elverişli durumda olan arkadaşlarına pas atmak yerine kaleciye topu nişanlıyor. iyi bir takımda bireyler öne çıkmayı denemek yerine takımın kazanması için çabalarlar.
2- takım arkadaşına arka çıkma: futbolcularımız rakip tarafından tartaklandığında hemen hemen kimse yardıma gelmiyor. nelsson dışında takım arkadaşına arka çıkan pek yok. benzer şekilde bir futbolcumuz yerde kaldığında kimse elini uzatıp kaldırmaya tenezzül etmiyor. dünkü 28 aralık 2021 galatasaray denizlispor maçında mohammed pek çok defa yerdeyken diğer futbolcular yanından geçip gittiler.
3- hakeme toplu itiraz: hakem absürt bir karar verdiğinde kimsenin itiraz ettiğini görmüyoruz. bunun takımdaşlıkla ne alakası var diyebilirsiniz ama iyi bir takımda bu tür hatalı kararlarda futbolcular hep birlikte itiraz ederler hakeme. bizdeyse penaltı oluyor sadece faule maruz kalan oyuncu hakeme itiraz ediyor, diğerleri pozisyonuna çekiliyor.
4- gruplaşma: bütün takımlarda gruplaşma olur fakat bunun saha içi kararlara yansımaması gerekir. kerem & halil veya taylan & oğulcan gibi dostlukların pas tercihlerine etkisi olabiliyor. ya da yine dikkatimi çeken bir olay, yerli bir oyuncu gol attıysa sevince ilk gidenler genelde yerliler (ve nelsson yine). yabancılarla yerliler arasında net bir kopukluk olduğunu hissediyorum.
benim dikkatimi çeken sorunlar bunlar. bunların tabii teknik heyetle bir alakası var. zaten 25 kişilik takımı 68 yaşındaki fatih terim'in sadece 2 yardımcı ile idare edebileceğini düşünmesi abesle iştigal. ayrıca fatih hoca'nın hem saha kenarında hem basın toplarındaki oyuncuları suçlayıcı tavırları da herkesin gergin oynamasına ve özellikle golcülerin bencil davranmasına sebep oluyor bana kalırsa.
eğer eldeki oyunculardan bir takım yaratılabilirse ligin üzerindeki bu kadronun 2. yarıyı avrupa kupaları potasında bitirme şansı var. ama teknik ekip buna dair bir ışık vermiyor.
1- yüksek xg'ye rağmen gol sayımızın azlığı veya bencillik: futbolcularımız pek çok pozisyonda daha elverişli durumda olan arkadaşlarına pas atmak yerine kaleciye topu nişanlıyor. iyi bir takımda bireyler öne çıkmayı denemek yerine takımın kazanması için çabalarlar.
2- takım arkadaşına arka çıkma: futbolcularımız rakip tarafından tartaklandığında hemen hemen kimse yardıma gelmiyor. nelsson dışında takım arkadaşına arka çıkan pek yok. benzer şekilde bir futbolcumuz yerde kaldığında kimse elini uzatıp kaldırmaya tenezzül etmiyor. dünkü 28 aralık 2021 galatasaray denizlispor maçında mohammed pek çok defa yerdeyken diğer futbolcular yanından geçip gittiler.
3- hakeme toplu itiraz: hakem absürt bir karar verdiğinde kimsenin itiraz ettiğini görmüyoruz. bunun takımdaşlıkla ne alakası var diyebilirsiniz ama iyi bir takımda bu tür hatalı kararlarda futbolcular hep birlikte itiraz ederler hakeme. bizdeyse penaltı oluyor sadece faule maruz kalan oyuncu hakeme itiraz ediyor, diğerleri pozisyonuna çekiliyor.
4- gruplaşma: bütün takımlarda gruplaşma olur fakat bunun saha içi kararlara yansımaması gerekir. kerem & halil veya taylan & oğulcan gibi dostlukların pas tercihlerine etkisi olabiliyor. ya da yine dikkatimi çeken bir olay, yerli bir oyuncu gol attıysa sevince ilk gidenler genelde yerliler (ve nelsson yine). yabancılarla yerliler arasında net bir kopukluk olduğunu hissediyorum.
benim dikkatimi çeken sorunlar bunlar. bunların tabii teknik heyetle bir alakası var. zaten 25 kişilik takımı 68 yaşındaki fatih terim'in sadece 2 yardımcı ile idare edebileceğini düşünmesi abesle iştigal. ayrıca fatih hoca'nın hem saha kenarında hem basın toplarındaki oyuncuları suçlayıcı tavırları da herkesin gergin oynamasına ve özellikle golcülerin bencil davranmasına sebep oluyor bana kalırsa.
eğer eldeki oyunculardan bir takım yaratılabilirse ligin üzerindeki bu kadronun 2. yarıyı avrupa kupaları potasında bitirme şansı var. ama teknik ekip buna dair bir ışık vermiyor.
