4
beşiktaşli bir arkadaşım ile inönü stadında yeni açıkta beşiktaşlılarin arasinda izlediğim, eski açıktaki bizim tribüne hayranlıkla baktığım(arkadaki boğaz manzarasına bol bol sarı kırmızı renklerin eşlik ettiği bir tablo düşünün) 2-1 kaybettiğimiz, maçın sonuna doğru rahmetli pederi arayıp "gel beni al valla yoksa tek oğlunla hayatına devam edersin, ben vapurda bunlara bu sinirle tek başıma dalarım bunlarda beni denize atarlar " diyerek naz ve kapris yapıp adami o saatte bostancı dan dolmabahçe ye getirtip eve döndüğüm( beşiktaşlı arkadaşımı da evine bıraktık tabi:) müsabakadir.
