irfan can eğribayat

yaşadığı acının tarifi yok. eskiden bu gibi durumlarda, özellikle bebek ölümlerinde o acıyı yaşayan kişinin üzüntüsünü anlayabildiğimi düşünürdüm ama üzüntünün boyutunu yeterince idrak edemediğimi baba olunca fark ettim. 15 aylık bir kızım var ve size şu kadarını söyleyeyim; insanoğlunun başına gelebilecek yüzlerce olumsuz ihtimalin bu evrenin sınırlarının içinde olması ve onun da bu ihtimallerle karşılaşabilecek bir insanoğlu olduğu gerçeği bile beni delirtiyor, uyku uyutmuyor. paranoyak bir hale geldim... ya bir şey olursa, ya koruyamazsam diye diye delireceğim...

ah irfan...

yaşadığın bu acının kefaretini allah sana öbür dünyada versin, bu dünyada da acısını unuttursun inşallah.