halil dervişoğlu

hocanın deyişiyle “oynatan” forvet oyuncusu. halil golcü değil ama bitiriciliği kötü de değil. halil sadece rolü gereği ceza sahası aksiyonlarına uzak kalıyor. yoksa halil de biliyordur etliye sütlüye dokunmayıp altıpasta bekleyip kafasına yada ayağına top atılmasını beklemeyi. bundan önce gomis’te bu kadar iyi first touch ile yüzünü kaleye dönme yeteneği görmüştük. gomis bunu yaptıktan sonra çok sert ve isabetli şut atarak goller atıyordu. yani öyle müthiş bir bitirici olmasa da bu birleşik hareketi bu ligde 29 tane attırdı. halil bir gün, “ben oynatmaktan vazgeçiyorum kardeşim. hep kerem-morutan’a çalışıp onlara değer kazandırmaktan bıktım, kendime değer katacağım” derse tek yapması gereken tek şey ceza sahasında bekleyip olağanüstü yüzünü kaleye dönme yeteneği ile toplara sertçe vurmak olacaktır. bunun sonucunda bizim olmayan halil belki 20 tane atacak ama bizim olan kerem-morutan ne halde olacak bilemiyorum. kerem boşluk bulamadığında bu kadar övülür mü yoksa geri döneceği için mevlana mı denir ya da morutan rakibin stoperini manipüle eden biri olmadığı için her çalımı kademeye takılınca övülür mü yoksa adamın içinden geçmeye çalışma mı denir, bilemiyorum. sadece, garry rodrigues tarzı tek oyuncumuz olan barış’a yarayacaktır bu değişim. ayrıca galatasaray tudor dönemindeki ilk golü atana kadar kanser olma alışkanlığına geri dönecektir.

uzun lafın kısası; halil, galatasaray hücum aksiyonlarını iki gömlek üste taşırken kendi değerini arttıracak hareketler yapmak yerine kendi oyuncularımızın değerini arttırcak aksiyonlarda bulunuyor. gedson tarzı geçiş savunması yapabilecek bir transfer sonrası cicaldau’yu daha çok ceza sahasında göreceğimiz için halil-cica’nın ikili oyunlarını da merakla bekliyorum.