• 1
    hatırlayanlar bu duygunun ne olduğunu bilirler. avrupa'da uzun süre yokları oynadıktan sonra üçüncü fatih terim döneminde çıktığımız bir old trafford deplasmanı vardı. yalnızca bir bilinmezlik vardı çoğumuzun zihninde. akşam için umutlu mu olsak umutsuz mu bilmiyorduk. ancak o gün sahaya çıkan takım çatır çatır mücadele etmişti. işte o gün sahadaki oyuncu da, teknik ekip de, kulüp de, taraftar da özgüvenini geri kazanmıştı.

    o dönemin ardından tekrar avrupa'da yokları oynayan bir galatasaray izledik. ancak bu yılki yapılanma neticesinde genç ve umut veren kadroyla zor bir grupta şu ana kadar güzel işler başardık. doğal olarak hemen kafada olasılıklar beliriyor. lider mi çıkarız, ikinci mi bitiririz, sonraki turda kimle eşleşiriz vb. sorular sürekli dolanıyor.

    bu maçta sahaya yansıtacağımız karakterin, kendi oyunumuzu kabul ettirmenin skordan veya sıralamadan bağımsız olarak önemli olduğunu düşünüyorum. italya'da, roma'da, bir deplasman maçında alınacak iyi bir sonuç herkese bir mesaj niteliğinde olacaktır. özellikle hocanın italya'da adını hatırlatmak için ekstra motive olacağını öngörmek de zor değil.

    sonraki turlarda napoli, atletico madrid, atalanta, west ham ile mümkün oldukça geç eşleşmeden yanayım. ancak son iki maçta da bu takım kötü bir sonuç almadan yoluna devam edebilirse lyon, benfica, leverkusen gibi takımlarla boy ölçüşmekten korkmam.
App Store'dan indirin Google Play'den alın