20168
tam bir anadolu insanı. kariyerinin ilk yıllarında herkesin hayranlıkla izlediği arda barcelona forması giyince sonradan görmeliğinin kurbanı, gücün kölesi bir insana dönüştü. yerli yersiz her yerde her organizasyona dahil olma, ispanyadaki evinin yol geçen hanına dönmesi, sürekli istanbula gelip konsantrasyonunu saha dışına verme derken aslında hala rotasyonunda yer bulabileceği barçadan 1 senede kapı dışarı edildi. barçaya gitmeden hareketleriyle herkesin sempatisini kazanmış olan adam ne yaptı ne etti bir şekilde yine hareketleriyle herkesin nefretini kazandı. heralde tarihteki en potansiyelli türk oyuncu kendisiydi, ama tarihte kariyerine en büyük ihaneti etmiş oyuncu da kendisi olacak. hepsi daha yeni yeni 20 yasina girerken kendisiyle kıyaslanan modric ve rakiticin hala top seviyelerde tutunabildiğini görüyoruz, arda ise evde çocuklarına tv ekranlarında ise seyircilere anlatacağı messi suarez ve neymarlı 3 5 anı ile floryada dolanıyor. kendisini her koşulda desteklemiştim, atleticoya apar topar gidişinde bile; ancak 2016dan itibaren yaptıklarıyla adeta kendisini buyuk bir kesimin gozunde sifirladi. simdi paylasimlarina bakinca hic bir sey hissedemiyorum, bombos bir adam gibi geliyor bana. o yuzden onu affedemeyen seyirciye kizamiyorum, ben de kafa olarak fatih hocanin 2016 yilinda kurdugu cumleyle ayni yerdeyim. "kadromuza aldik ama gonlumuze alamadik".
