3
nefret duygusu; kulüp sevgisinin önüne geçen herhangi bir taraftar toksik taraftardır. kaybetmek ve kazanmak hayatın gerçeği futbolda birde berabere kalmak var. her sene şampiyon olamazsın. bu gerçekleri bilen birisi nefret duygusu ile hareket etmez. fakat ediyor.
birkaç sebebi var ülkemizde ve galatasaray özelinde.
1- siyasi sebepler. kendisi ile aynı siyasi görüşten olmayan futbolcuyu anında paramparça etmek istiyor. (kendi siyasi partisini futbol kulübünden büyük görüyor)
2- fiziksel görünüş. geri kalmış toplumlarda fiziksel görünüş önemlidir hele hele hollywood filmleri seyredip büyüyen kişiler için fiziksel güzellik, yakışıklılık herşeydir. kendisi o tipte bile olmasa. futbolcu, teknik adam yakışıklı ise tapma noktasına gelir. çirkinse hemen gönderilmesini ister.
3- cinsel başarısızlık. hayatındaki cinsel başarısızlıkları küfür etme, başkasına yönlendirme ile örtbas etmeye çalışır. sosyal medyadaki gay içerikli tweetlerin çoğunun altında bu gerekçe yatıyor. düşünsenize hakemi sinkaf etmek, rakip takımı geçtim kendi futbolcusuna aşağılık küfürler etmenin altında bu yatıyor. hiç şaşmaz.
4-"az para kazanıyorum futbolcu ise çok para kazanıyor, o zaman hakaret etme özgürlüğüm var düşüncesi" yani aşağılık kompleksi. böyle bir özgürlüğünüz yok. eleştiri başka hakaret başka. eleştiri iyiye yöneltmedir, hakaret ise toptan yok etme arzusudur. işte bu toksik taraftarın tam örneğidir.
5- ırkçılık. az gibi gözükse de fazlasıyla var olandır. buna "ultraslan.com" sitesinde zamanında shabani nonda başlığı altında tanık oldum, keza "ali sami yen. net" sitesinde ki forumda tanık oldum. bazı futbolcularımızı ırkçılıktan kaynaklanan sebeplerle gönderilmesini isteyen kişiler vardı. ırkçılık dedim ama bunun da nedeni yaşamlarındaki cinselliğe bağlı olabilir.
bugün taylan, dün selçuk, ondan önce sabri, sürekli belirli kişileri hedef tahtası haline getirip oradan vurma anlayışı gelişmiş kulüp taraftarının gözünde. bu bilinçli yapılan birşey ve galatasaray taraftarının da önemli kısmını da etkileyen kişilerce yapılan birşey.
futbol; ölmek veya öldürmek değildir. futbol sizin başarısızlıklarınızın deşarj edileceği yerde değildir. parasını verdim küfür etmeliyim anlayışı sakat bir anlayıştır. yok böyle bir dünya.
galatasaray'ın yeni taraftar kitlesi nefret etmeyi seviyor. bu kimliğini de kulüp sevgisinin önüne koyuyor. aslında en büyük tehlike budur galatasaray için. uzun seneler sürecek başarısızlığın temelini bu atar. futbolcuları alır, ilk hatasında çarmıha gerer bu taraftar kitlesi düzeltilemezse. maddi ve manevi çöküşe götürür bu kitle. aman dikkat diyeyim.
birkaç sebebi var ülkemizde ve galatasaray özelinde.
1- siyasi sebepler. kendisi ile aynı siyasi görüşten olmayan futbolcuyu anında paramparça etmek istiyor. (kendi siyasi partisini futbol kulübünden büyük görüyor)
2- fiziksel görünüş. geri kalmış toplumlarda fiziksel görünüş önemlidir hele hele hollywood filmleri seyredip büyüyen kişiler için fiziksel güzellik, yakışıklılık herşeydir. kendisi o tipte bile olmasa. futbolcu, teknik adam yakışıklı ise tapma noktasına gelir. çirkinse hemen gönderilmesini ister.
3- cinsel başarısızlık. hayatındaki cinsel başarısızlıkları küfür etme, başkasına yönlendirme ile örtbas etmeye çalışır. sosyal medyadaki gay içerikli tweetlerin çoğunun altında bu gerekçe yatıyor. düşünsenize hakemi sinkaf etmek, rakip takımı geçtim kendi futbolcusuna aşağılık küfürler etmenin altında bu yatıyor. hiç şaşmaz.
4-"az para kazanıyorum futbolcu ise çok para kazanıyor, o zaman hakaret etme özgürlüğüm var düşüncesi" yani aşağılık kompleksi. böyle bir özgürlüğünüz yok. eleştiri başka hakaret başka. eleştiri iyiye yöneltmedir, hakaret ise toptan yok etme arzusudur. işte bu toksik taraftarın tam örneğidir.
5- ırkçılık. az gibi gözükse de fazlasıyla var olandır. buna "ultraslan.com" sitesinde zamanında shabani nonda başlığı altında tanık oldum, keza "ali sami yen. net" sitesinde ki forumda tanık oldum. bazı futbolcularımızı ırkçılıktan kaynaklanan sebeplerle gönderilmesini isteyen kişiler vardı. ırkçılık dedim ama bunun da nedeni yaşamlarındaki cinselliğe bağlı olabilir.
bugün taylan, dün selçuk, ondan önce sabri, sürekli belirli kişileri hedef tahtası haline getirip oradan vurma anlayışı gelişmiş kulüp taraftarının gözünde. bu bilinçli yapılan birşey ve galatasaray taraftarının da önemli kısmını da etkileyen kişilerce yapılan birşey.
futbol; ölmek veya öldürmek değildir. futbol sizin başarısızlıklarınızın deşarj edileceği yerde değildir. parasını verdim küfür etmeliyim anlayışı sakat bir anlayıştır. yok böyle bir dünya.
galatasaray'ın yeni taraftar kitlesi nefret etmeyi seviyor. bu kimliğini de kulüp sevgisinin önüne koyuyor. aslında en büyük tehlike budur galatasaray için. uzun seneler sürecek başarısızlığın temelini bu atar. futbolcuları alır, ilk hatasında çarmıha gerer bu taraftar kitlesi düzeltilemezse. maddi ve manevi çöküşe götürür bu kitle. aman dikkat diyeyim.
