2807
kendisini acayip severim, oyununu da beğenirim. ama bu oyununu değil.
şunu net bir şekilde söyleyebilirim ki fizik olarak hiç hazır değil. ve kesinlikle bir süre sahadan uzak kalması, sahayı ve oyunu unutup fiziksel olarak yenilenmeye ihtiyacı var. gerçekten. hatta bir adım ileri giderek taktik antrenman bile yapmamalı. çünkü şu anki oynamak zorunda kaldığı oyun, kas ve oyun hafızasını etkileyebilir. vücudu bu oyuna alışırsa sıkıntı daha büyür. aslında selçuk inan'ın bir zamanlar yapması gereken şey de buydu sanırım. üzerine öyle bir oyun yapışmıştı ki artık o oyunu atamıyordu da.
ben ekrandan izlerken o vücudundaki katılığı hissedebiliyorum. o hayli hayli hissediyordur. zaten koordinasyon ve fiziksel fundamental olarak eksikleri olan bir futbolcuydu. kollarını doğru şekilde kullandığı pek söylenemez. hızlanmasında, hızını korumasında, vücut dengesini sağlamasında kolların ne kadar önemli olduğu açık pekala. bu sadece bir örnek. sahayı unutup temellere dönmesi gerekiyor. hem fiziksel olarak hem de oyun aklı olarak.
biraz ara vermek iyidir bazen. unutmak, unutturmak kendini. o özlemle tekrar sahaya veya sevdiğiniz bir şeye dönmek. tatiller boşuna mı var? deşarj olmak için var. hele düşünün ki bu deşarjı olamamışsınız, ameliyat olmuşsunuz, vücudunuz istediğiniz gibi değil, vücudunuz yorgun. belli ki yapmak istediklerinizi yapamıyorsunuz. ne kadar zevk alabilirsiniz, ne kadar potansiyelinizi sahaya sürebilirsiniz ki!?
emre akbaba'yı da benzer sebeplerden dolayı kaybediyorduk. üzerine hiç kendisinin olmayan bir oyun yapışmaya başlamıştı. olmuyordu, olduramıyordu. belki ona da kendini toparlaması için süre ve imkan vermeliydik.
imkan... eğitimci, atletizm hocaları, psikolog, kondisyoner, doktor, diyetisyen vesaire... artık ne gerekiyorsa...
çünkü böyle bırakırsak kaybolacak taylan... taylan özelinde diğer değerlerimiz. bu oyun sizi götürür çünkü.
evet.
şunu net bir şekilde söyleyebilirim ki fizik olarak hiç hazır değil. ve kesinlikle bir süre sahadan uzak kalması, sahayı ve oyunu unutup fiziksel olarak yenilenmeye ihtiyacı var. gerçekten. hatta bir adım ileri giderek taktik antrenman bile yapmamalı. çünkü şu anki oynamak zorunda kaldığı oyun, kas ve oyun hafızasını etkileyebilir. vücudu bu oyuna alışırsa sıkıntı daha büyür. aslında selçuk inan'ın bir zamanlar yapması gereken şey de buydu sanırım. üzerine öyle bir oyun yapışmıştı ki artık o oyunu atamıyordu da.
ben ekrandan izlerken o vücudundaki katılığı hissedebiliyorum. o hayli hayli hissediyordur. zaten koordinasyon ve fiziksel fundamental olarak eksikleri olan bir futbolcuydu. kollarını doğru şekilde kullandığı pek söylenemez. hızlanmasında, hızını korumasında, vücut dengesini sağlamasında kolların ne kadar önemli olduğu açık pekala. bu sadece bir örnek. sahayı unutup temellere dönmesi gerekiyor. hem fiziksel olarak hem de oyun aklı olarak.
biraz ara vermek iyidir bazen. unutmak, unutturmak kendini. o özlemle tekrar sahaya veya sevdiğiniz bir şeye dönmek. tatiller boşuna mı var? deşarj olmak için var. hele düşünün ki bu deşarjı olamamışsınız, ameliyat olmuşsunuz, vücudunuz istediğiniz gibi değil, vücudunuz yorgun. belli ki yapmak istediklerinizi yapamıyorsunuz. ne kadar zevk alabilirsiniz, ne kadar potansiyelinizi sahaya sürebilirsiniz ki!?
emre akbaba'yı da benzer sebeplerden dolayı kaybediyorduk. üzerine hiç kendisinin olmayan bir oyun yapışmaya başlamıştı. olmuyordu, olduramıyordu. belki ona da kendini toparlaması için süre ve imkan vermeliydik.
imkan... eğitimci, atletizm hocaları, psikolog, kondisyoner, doktor, diyetisyen vesaire... artık ne gerekiyorsa...
çünkü böyle bırakırsak kaybolacak taylan... taylan özelinde diğer değerlerimiz. bu oyun sizi götürür çünkü.
evet.
