8168
galatasaray taraftarı olmakla en çok övündüğüm şeylerden biri kendi takımımıza eleştirel bakabiliyor oluşumuzdur.
bu özelliğimiz bizi diğer büyük takım taraftarlarından çok net bir şekilde ayırır ve takımın sorunlarını örtmek veya başkalarını suçlamak yerine ortaya çıkarıp çözülmesini sağlar. diğer büyük takım taraftarları genellikle koşulsuz destekleyip hatayı hep farklı yerlerde aradıkları (buna yönlendirildikleri) için gelişmekte güçlük çekerler.
ancak övündüğüm bu özellikle ilgili son zamanlarda çok büyük sorunlarımız var:
çok eleştiriyoruz. herşeyi eleştiriyoruz. taraftarın çoğunluğu sabırsız ve takımdaki herşey ters gidiyormuş gibi davranıyor. hocayı, takımı, oyuncuları tek tek ıslıklamalara kadar vardı olay. desteklemeyi tamamen bıraktık ve herşey baş aşağı gidiyormuş gibi davranıyoruz.
bana kalırsa bunun sebepleri de var.. en büyüğü: türk spor basını
galatasaraylı basın mensubu dediğimiz insanlar zaten bir avuç kaldılar. onlar da sanırım hayatta kalabilmek için topluluğa ayak uydurmak zorunda kalıyorlar. o kadar fazla eleştiriliyor ki galatasaray.. yense de yenilse de illa bir problem bulunup onun üzerine gidiyor tüm spor basını. biz de taraftar olarak buna çanak tutuyoruz, hatta fazlasıyla etki altında kalıyoruz. fatih terim'in diğer takımlar için antipatik bir karakter olması bunda etkin elbette ama tek problemleri tabi ki bu değil.
çok yakın bir örnek: 28 eylül 2021 ajax beşiktaş maçı
bu maç öncesinde öyle bir hava yaratıldı ki; zaten beşiktaş çok eksik umarım 8-9 yemez, 9 bile yese çok normal çünkü beşiktaş çok eksik bir kadroyla geldi ve ajax çok güçlü ve uzay futbolu oynuyor..
hepiniz farketmişsinizdir bunu, 2-0 skorunu başarı olarak sergen yalçın'ın hanesine yazdı bile tüm beşiktaş taraftarı.
fenerbahçe'liler zaten vitor pereira sahanın ortasına sıçsa, "abi 3-5-2 için bu çok gerekliydi helal olsun" diyecek vaziyetteler.
demem o ki sevgili arkadaşlarım; dolduruşa gelmeyelim. sabırlı olalım. eleştirelim de destekleyelim de. ipin ucu çok kaçtı artık toparlanmamız lazım.
bu özelliğimiz bizi diğer büyük takım taraftarlarından çok net bir şekilde ayırır ve takımın sorunlarını örtmek veya başkalarını suçlamak yerine ortaya çıkarıp çözülmesini sağlar. diğer büyük takım taraftarları genellikle koşulsuz destekleyip hatayı hep farklı yerlerde aradıkları (buna yönlendirildikleri) için gelişmekte güçlük çekerler.
ancak övündüğüm bu özellikle ilgili son zamanlarda çok büyük sorunlarımız var:
çok eleştiriyoruz. herşeyi eleştiriyoruz. taraftarın çoğunluğu sabırsız ve takımdaki herşey ters gidiyormuş gibi davranıyor. hocayı, takımı, oyuncuları tek tek ıslıklamalara kadar vardı olay. desteklemeyi tamamen bıraktık ve herşey baş aşağı gidiyormuş gibi davranıyoruz.
bana kalırsa bunun sebepleri de var.. en büyüğü: türk spor basını
galatasaraylı basın mensubu dediğimiz insanlar zaten bir avuç kaldılar. onlar da sanırım hayatta kalabilmek için topluluğa ayak uydurmak zorunda kalıyorlar. o kadar fazla eleştiriliyor ki galatasaray.. yense de yenilse de illa bir problem bulunup onun üzerine gidiyor tüm spor basını. biz de taraftar olarak buna çanak tutuyoruz, hatta fazlasıyla etki altında kalıyoruz. fatih terim'in diğer takımlar için antipatik bir karakter olması bunda etkin elbette ama tek problemleri tabi ki bu değil.
çok yakın bir örnek: 28 eylül 2021 ajax beşiktaş maçı
bu maç öncesinde öyle bir hava yaratıldı ki; zaten beşiktaş çok eksik umarım 8-9 yemez, 9 bile yese çok normal çünkü beşiktaş çok eksik bir kadroyla geldi ve ajax çok güçlü ve uzay futbolu oynuyor..
hepiniz farketmişsinizdir bunu, 2-0 skorunu başarı olarak sergen yalçın'ın hanesine yazdı bile tüm beşiktaş taraftarı.
fenerbahçe'liler zaten vitor pereira sahanın ortasına sıçsa, "abi 3-5-2 için bu çok gerekliydi helal olsun" diyecek vaziyetteler.
demem o ki sevgili arkadaşlarım; dolduruşa gelmeyelim. sabırlı olalım. eleştirelim de destekleyelim de. ipin ucu çok kaçtı artık toparlanmamız lazım.
