120
aslında elbette bütün taraftarlar başarı isterler, seçimlerini başarıya göre yaparlar. herkes başarıya endekslidir yani. kimse “ben babamı fatih terim’den daha çok seviyorum, o yüzden takımın başına babam gelsin” demez deli değilse.
burada önemli iki nokta var; birinci nokta, başarının hangi yolla geleceği konusundaki fikir. ben fatih terim’in kalması gerektiğini savunan biri olarak diyorum ki, hoca 4 senedir doğru futbolda süreklilik yakalayamadı evet. fakat dikkat edersek bu 4 yılın özellikle de son 2 yılında, hoca hep sezona kötü futbolla başlayıp, ikinci yarıların başında bambaşka takımlar izletti bize.
bunun bir sebebi var. bu sebep hocanın her yıl sıfırdan takım kurması. yeni bir takımın, demek ki hocanın eğitim anlayışında, birbirine alışıp hocanın dediklerini uygulayabilmesi için 4 ay gibi bir süreye ihtiyacı oluyor.
bu senenin farkı ise, hocanın bu kez takım iskeletini kiralık/yaşlı falan değil, direkt senelerce galatasaray’a hizmet edecek oyunculardan kurmuş olması. bu yüzden bu sene için sabretmek gerektiğini düşünüyorum ben. eğer olmazsa, zaten sene sonunda vedalaşmamız gerektiğini düşünürüm. ama olursa, bu süreklilik sayesinde gelecek sene başında yine sıfırdan başlamayacağız. iskeletin üstüne birkaç kaliteli takviye daha yaparak belki galatasaray’ın yıllarını kurtaracağız.
şu anki üç büyük takımı düşünün örneğin. en güçlü, karakterli oyunu beşiktaş oynuyor evet. çünkü fenerbahçe de, galatasaray da yeni. beşiktaş ise geçen seneki iskeletinin üstüne kaliteli takviyeler yaptı, haliyle geçen sene sonundaki oyununu biraz daha kalite ve derinlik katarak oynamaya devam ediyor. hoca ise bunun genç versiyonunu, daha uzun bizim yüzümüzü güldürecek versiyonunu yapmaya çalışıyor, ve ben de bu şansı hakettiğine inanıyorum.
gördüğünüz gibi aslında ben de başarıya endeksliyim, sadece başarının gelme yolunun farklı olduğunu düşünüyorum.
gelelim ikinci noktaya. ikinci noktayı biraz daha romantik bulabilirsiniz evet, fakat bence böyle. ikinci nokta biraz daha bu takımın efsaneleri ile ilgili. bu insanlar yeteneklerini başka yerde sergileyip belki bizi yıllarca mutsuz edebilecekken, galatasaray çatısı altında kalmayı tercih ediyor. galatasaray için uğraşıyorlar. hagi gibi, fatih terim gibi, metin oktay gibi isimler için başarısızlık olsa bile tahammül sınırlarımızı biraz zorlamamız gerektiğini düşünüyorum. ne olursa olsun, bu insanlarla, belki bu dünyayı terkettileri zaman heykellerini dikeceğimiz, galatasaray ismini çok önemli noktalara getirmiş insanlarla kötü ayrılmamalıyız. insanlar hata yapar, siz de yapıyorsunuz bir sürü. fakat galatasaray bir aile ise, fatih terim bu ailenin en önemli fertlerinden biri. ona karşı, hagi’ye karşı, küfür, ıslık gibi şeyler yakışmıyor. değerlerinizi bu kadar kolay harcarsanız kimse sizin değeriniz olmak istemez. bu yüzden, prandelli’nin futbolunu ıslıklasanız tamam, ama fatih terim’e bunu yapmak gerçekten çok ayıp. çok üzücü.
burada önemli iki nokta var; birinci nokta, başarının hangi yolla geleceği konusundaki fikir. ben fatih terim’in kalması gerektiğini savunan biri olarak diyorum ki, hoca 4 senedir doğru futbolda süreklilik yakalayamadı evet. fakat dikkat edersek bu 4 yılın özellikle de son 2 yılında, hoca hep sezona kötü futbolla başlayıp, ikinci yarıların başında bambaşka takımlar izletti bize.
bunun bir sebebi var. bu sebep hocanın her yıl sıfırdan takım kurması. yeni bir takımın, demek ki hocanın eğitim anlayışında, birbirine alışıp hocanın dediklerini uygulayabilmesi için 4 ay gibi bir süreye ihtiyacı oluyor.
bu senenin farkı ise, hocanın bu kez takım iskeletini kiralık/yaşlı falan değil, direkt senelerce galatasaray’a hizmet edecek oyunculardan kurmuş olması. bu yüzden bu sene için sabretmek gerektiğini düşünüyorum ben. eğer olmazsa, zaten sene sonunda vedalaşmamız gerektiğini düşünürüm. ama olursa, bu süreklilik sayesinde gelecek sene başında yine sıfırdan başlamayacağız. iskeletin üstüne birkaç kaliteli takviye daha yaparak belki galatasaray’ın yıllarını kurtaracağız.
şu anki üç büyük takımı düşünün örneğin. en güçlü, karakterli oyunu beşiktaş oynuyor evet. çünkü fenerbahçe de, galatasaray da yeni. beşiktaş ise geçen seneki iskeletinin üstüne kaliteli takviyeler yaptı, haliyle geçen sene sonundaki oyununu biraz daha kalite ve derinlik katarak oynamaya devam ediyor. hoca ise bunun genç versiyonunu, daha uzun bizim yüzümüzü güldürecek versiyonunu yapmaya çalışıyor, ve ben de bu şansı hakettiğine inanıyorum.
gördüğünüz gibi aslında ben de başarıya endeksliyim, sadece başarının gelme yolunun farklı olduğunu düşünüyorum.
gelelim ikinci noktaya. ikinci noktayı biraz daha romantik bulabilirsiniz evet, fakat bence böyle. ikinci nokta biraz daha bu takımın efsaneleri ile ilgili. bu insanlar yeteneklerini başka yerde sergileyip belki bizi yıllarca mutsuz edebilecekken, galatasaray çatısı altında kalmayı tercih ediyor. galatasaray için uğraşıyorlar. hagi gibi, fatih terim gibi, metin oktay gibi isimler için başarısızlık olsa bile tahammül sınırlarımızı biraz zorlamamız gerektiğini düşünüyorum. ne olursa olsun, bu insanlarla, belki bu dünyayı terkettileri zaman heykellerini dikeceğimiz, galatasaray ismini çok önemli noktalara getirmiş insanlarla kötü ayrılmamalıyız. insanlar hata yapar, siz de yapıyorsunuz bir sürü. fakat galatasaray bir aile ise, fatih terim bu ailenin en önemli fertlerinden biri. ona karşı, hagi’ye karşı, küfür, ıslık gibi şeyler yakışmıyor. değerlerinizi bu kadar kolay harcarsanız kimse sizin değeriniz olmak istemez. bu yüzden, prandelli’nin futbolunu ıslıklasanız tamam, ama fatih terim’e bunu yapmak gerçekten çok ayıp. çok üzücü.
