43521
ilk futbol anılarınız neler?
"94 dünya kupası biz kolombiyalılar için çok şey ifade etti, görebildiğim ilk ama her şeyden önce bir dünya kupası'nın büyüklüğünü anlayabildiğim bir kupaydı. escobar'ın ölümü hepimizi etkiledi... öncesini ve sonrasını şekillendirdi. ülkemizde yaşanan çılgınlığın derecesini gösteren büyük bir şiddet dönemine denk geldi. o zaman ailemle birlikte venezuela'da yaşıyordum ama haber bize ulaştı. her nasılsa biz kolombiyalılar böyle yaşamaya neredeyse alıştık. 94'ten sonra durum sakinleşmeye başladı."
futbolcular, kendisini çevreleyen sosyo-politik gerçeklikten kaçma eğiliminde midir?
"futbolcularda değil, satın alma gücü sıradan olanlardan daha yüksek olan ve çoğunluğun gerçeğinin o kadar farkında olmayan herkeste olabilir. bu konuda en çok görünen yüz futbolcular gibi görünüyor ama balonun içinde yaşayan çok insan var. bu hayatı yaşamak, iltifatları alma şekline göre her insanın elindedir. futbolcunun başı dönüyor ve çoğu zaman oturmasını ve düşünmesini engelliyor. ama aile üyeleri, arkadaşları, iyi vakit geçirmeyen, benimki kadar rahat bir durumdan geçemeyen oyuncular var ve bu, sahip olduklarıma değer vermeme ve her şeyden önce bunun için minnettar olmama yardımcı oluyor."
çocukluğun nasıldı?
"hep bir yerden bir yere gidiyordum, çok küçük yaştan beri her yerde yabancıydım, okulların yenisi... bütün bunlar daha sonra olacaklara hazırlık aşamasıydı. bunu babam aracılığıyla yaşadım ve benim de hayatım için istediğim buydu. arjantin, ispanya'da yaşamak için bir hazırlığım vardı... ve daha hızlı adapte oldum."
13 yaşındaki bir çocuk, yaşının iki katı olan erkeklerle kolombiya'daki ikinci ligdeki ilk maçına nasıl çıkıyor?
"a takımda sadece 16 yaşından küçüklerin oynayabileceği bir kural vardı, bu yüzden benim beklentim seçilmekti. sadece birkaç dakika oldu, ama hoşuma gitti. her şeyden önce, oyunun kendisinden daha çok zevk alabilmeyi ve onun büyük, profesyonel adamlarla oynadığını düşündüm."
hayatını futboldan kazanacağını biliyor muydun ya da hissediyor muydun?
"profesyonel olmak istediğime ikna olmuştum ama bunu başaracağımdan asla emin değildim. yolun kenarına düşen benden çok daha yetenekli insanlar gördüm. bu işte, iş üst üste gelir, azim yeteneğin üzerindedir."
ve river plate geldi.
"çok zor bir zamandı. başlangıçta çok mutluydum, sonuçta arjantin'de oynamak en büyük isteklerimden biriydi. ama bu yol kolay değildi, zor zamanlar geçirdim, birçok rahatsızlık yaşadım, dört yıl boyunca 80 kişilik bir rezidansta yaşamak zorunda kaldım, istediğimi yapamadım, birçok kurala, programa, bir diyete uymak zorunda kaldım. ama bu hayalimi gerçekleştirmeye karar verdiğim bir çabaydı ve yaşımdan birçok şeyi kaybetsem de o yılları değerli kılmaya çalıştım."
ve 2006'daki o lanet sakatlık… (sağ dizindeki bağları kırdı. son dünya kupası'na gitmesini engelleyen sakatlık sol dizindekine benzerdi).
"bu çok karmaşıktı, yaşadığım en zor şeydi... neyse ki ailem zaten arjantin'de benimle yaşıyordu ve bu daha kolaydı, ama nasıl sonuçlanacağına dair her zaman bir belirsizlik vardı. gençtim ve iyimserlikle aldım, her zaman ilerlemek istiyordum. çok çalıştım, geri dönmek, yerleşmek benim için zor oldu... çok zordu, sadece uzakta olduğum süre için değil, daha sonra tekrar futbol oynarken rahat hissetmem benim için zordu. sanki vücudumda bir şeyler değişmiş gibi kendimle uyum içinde hissetmiyordum. mükemmel hissetmek bir buçuk yıl sürdü."
futbol dünyasından dikkatini en başta kimler çekti?
"ronaldo, aynı zamanda ronaldinho ve van nistelrooy… villa'nın 2010'da düzenlediği dünya kupası da bana olağanüstü geldi."
ebeveyn olduğunuzda topa farklı mı vurursunuz?
"evet, eskisinden çok farklı gördüğüm şeyler var. sorumluluğunuz altında, size bağlı olan bir kişinin hayatına sahipsiniz. her şeyi iki kere düşünüyorsun. futbolla ilgili diğer bazı şeylere daha çok değer veriyorsun.
falcao, çoğunluk için "kolombiya'nın umudu"... size göre sorumluluk mu baskı mı?
"değişir. baskının hissedildiği anlar var ama genel olarak buna dikkat etmedim. katıldığım projelerde önemli olmayı seviyorum, bu da işimin insanlar için önemli olduğu anlamına geliyor. ben farklı değilim, hayatım boyunca olduğum gibi olmaya çalışıyorum. eleştiriler. spor parametreleri içinde saygıyla düşünüyorlarsa, beğenseniz de beğenmeseniz de almak zorundasınız. bu eleştiriler her zaman var olacak, saygılı olduğu sürece. ne kadar olumsuz olursa olsun onları kabul etmek zorundasın, herkes beni sevmeyecek. ama yalan söylediklerinde, kişiye saygı duymadıklarında acı veriyorlar."
falcao olmak için nelerden vazgeçiyorsun?
"bir vatandaşın yaşayabileceği normal bir hayata sahip olmak. bogota'da bir alışveriş merkezine gidip fark edilmeden gitmek, caddede yürümek, kolombiya'da plaja gitmek, artık yapamadığım bir şey...
birine hayran mısın?
ben kimseye hayran değilim çünkü tüm insanlar hata yapar, bu yüzden mükemmel olmadığı için bir kişinin bütününe değil, gerçeklere veya eylemlere hayranım. "
monaco ... savurganlık ve gösterişin anavatanı, başlangıçta orada kendini rahat hissettin mi?
"ilk başta etkilendim. sonra alıştım çünkü bu kadar çok parası olan ve kendilerine bu lüksleri veren insanları yargılamayacağım. ben yargılayacak biri değilim. çok abartılı şeyler görüyorsunuz ama bu kadar çok şeye sahip olanların kendilerine bu zevkleri vermesi normal. zevk almak için çok çalıştım, şimdi her zaman istediğim arabayı, kıyafetleri alabiliyorum, imkanım var ve kendimi şımartıyorum."
en mutlu olduğun yer neresiydi?
"her yerde keyif aldım. mesleğimde kendimi tatmin olmuş hissedip hissetmediğimden bağımsız olarak hayatımın her aşamasında oldum. kariyerimin belki de en keyifli anları avrupa'da, hem porto'da hem de atletico de madrid'deydi. orada başardıklarım beni çok gururlandırdı."
futbolcu kaderinin sahibi mi?
"hayır o değil. bazen insanların bana neden buraya gitmediğimi ya da neden orada kalmadığımı sormaları beni güldürüyor, sanki futbolcu nerede çalışacağına karar verebilirmiş gibi. ve bazı gazetecilere şunu söyleyebilirim, neden cnn veya espn'de çalışmıyorsunuz? futbolda da durum aynıdır. nadiren öyle ya da böyle gitme seçeneklerine sahipsiniz. istediğimi yaşayamadığım durumları defalarca yaşadım. bir yere gitmek istiyorum ama sonunda kendimi bambaşka bir yerde buluyorum."
futbolda en kötü şey nedir?
"insanlara tam olarak inandırılan şey, aktarılan futbol dünyası fikridir. bunların en sağlıklısı futbolcular, çok net anladım. her zaman en tehlikeli olduğumuzu söylerler, ama gerçekte tehlikeliler futbolu yöneten insanlardır. futbol borsa gibidir. piyasada olup bitenler hakkında yalan söylemekten sorumludurlar. gerçek farklı."
korkuların neler?
"bir çok korkum var ama ne zaman sorulsa cevap veremedim , belki de bilinmesini istemiyorum. "
25 yıl sonra kendini nerede görüyorsun?
"belki bir iş adamı, bir iş adamı ama bir futbol adamı değil. belki de anavatanım kolombiya’da çalışırım. "
hayat
tanrı'nın bize verdiği bir hediye.
kolombiya:
tutku.
radamel falcao:
savaşçı.
radamel falcao, ispanyol líbero dergisine verdiği röportajdan.
edit. imla
"94 dünya kupası biz kolombiyalılar için çok şey ifade etti, görebildiğim ilk ama her şeyden önce bir dünya kupası'nın büyüklüğünü anlayabildiğim bir kupaydı. escobar'ın ölümü hepimizi etkiledi... öncesini ve sonrasını şekillendirdi. ülkemizde yaşanan çılgınlığın derecesini gösteren büyük bir şiddet dönemine denk geldi. o zaman ailemle birlikte venezuela'da yaşıyordum ama haber bize ulaştı. her nasılsa biz kolombiyalılar böyle yaşamaya neredeyse alıştık. 94'ten sonra durum sakinleşmeye başladı."
futbolcular, kendisini çevreleyen sosyo-politik gerçeklikten kaçma eğiliminde midir?
"futbolcularda değil, satın alma gücü sıradan olanlardan daha yüksek olan ve çoğunluğun gerçeğinin o kadar farkında olmayan herkeste olabilir. bu konuda en çok görünen yüz futbolcular gibi görünüyor ama balonun içinde yaşayan çok insan var. bu hayatı yaşamak, iltifatları alma şekline göre her insanın elindedir. futbolcunun başı dönüyor ve çoğu zaman oturmasını ve düşünmesini engelliyor. ama aile üyeleri, arkadaşları, iyi vakit geçirmeyen, benimki kadar rahat bir durumdan geçemeyen oyuncular var ve bu, sahip olduklarıma değer vermeme ve her şeyden önce bunun için minnettar olmama yardımcı oluyor."
çocukluğun nasıldı?
"hep bir yerden bir yere gidiyordum, çok küçük yaştan beri her yerde yabancıydım, okulların yenisi... bütün bunlar daha sonra olacaklara hazırlık aşamasıydı. bunu babam aracılığıyla yaşadım ve benim de hayatım için istediğim buydu. arjantin, ispanya'da yaşamak için bir hazırlığım vardı... ve daha hızlı adapte oldum."
13 yaşındaki bir çocuk, yaşının iki katı olan erkeklerle kolombiya'daki ikinci ligdeki ilk maçına nasıl çıkıyor?
"a takımda sadece 16 yaşından küçüklerin oynayabileceği bir kural vardı, bu yüzden benim beklentim seçilmekti. sadece birkaç dakika oldu, ama hoşuma gitti. her şeyden önce, oyunun kendisinden daha çok zevk alabilmeyi ve onun büyük, profesyonel adamlarla oynadığını düşündüm."
hayatını futboldan kazanacağını biliyor muydun ya da hissediyor muydun?
"profesyonel olmak istediğime ikna olmuştum ama bunu başaracağımdan asla emin değildim. yolun kenarına düşen benden çok daha yetenekli insanlar gördüm. bu işte, iş üst üste gelir, azim yeteneğin üzerindedir."
ve river plate geldi.
"çok zor bir zamandı. başlangıçta çok mutluydum, sonuçta arjantin'de oynamak en büyük isteklerimden biriydi. ama bu yol kolay değildi, zor zamanlar geçirdim, birçok rahatsızlık yaşadım, dört yıl boyunca 80 kişilik bir rezidansta yaşamak zorunda kaldım, istediğimi yapamadım, birçok kurala, programa, bir diyete uymak zorunda kaldım. ama bu hayalimi gerçekleştirmeye karar verdiğim bir çabaydı ve yaşımdan birçok şeyi kaybetsem de o yılları değerli kılmaya çalıştım."
ve 2006'daki o lanet sakatlık… (sağ dizindeki bağları kırdı. son dünya kupası'na gitmesini engelleyen sakatlık sol dizindekine benzerdi).
"bu çok karmaşıktı, yaşadığım en zor şeydi... neyse ki ailem zaten arjantin'de benimle yaşıyordu ve bu daha kolaydı, ama nasıl sonuçlanacağına dair her zaman bir belirsizlik vardı. gençtim ve iyimserlikle aldım, her zaman ilerlemek istiyordum. çok çalıştım, geri dönmek, yerleşmek benim için zor oldu... çok zordu, sadece uzakta olduğum süre için değil, daha sonra tekrar futbol oynarken rahat hissetmem benim için zordu. sanki vücudumda bir şeyler değişmiş gibi kendimle uyum içinde hissetmiyordum. mükemmel hissetmek bir buçuk yıl sürdü."
futbol dünyasından dikkatini en başta kimler çekti?
"ronaldo, aynı zamanda ronaldinho ve van nistelrooy… villa'nın 2010'da düzenlediği dünya kupası da bana olağanüstü geldi."
ebeveyn olduğunuzda topa farklı mı vurursunuz?
"evet, eskisinden çok farklı gördüğüm şeyler var. sorumluluğunuz altında, size bağlı olan bir kişinin hayatına sahipsiniz. her şeyi iki kere düşünüyorsun. futbolla ilgili diğer bazı şeylere daha çok değer veriyorsun.
falcao, çoğunluk için "kolombiya'nın umudu"... size göre sorumluluk mu baskı mı?
"değişir. baskının hissedildiği anlar var ama genel olarak buna dikkat etmedim. katıldığım projelerde önemli olmayı seviyorum, bu da işimin insanlar için önemli olduğu anlamına geliyor. ben farklı değilim, hayatım boyunca olduğum gibi olmaya çalışıyorum. eleştiriler. spor parametreleri içinde saygıyla düşünüyorlarsa, beğenseniz de beğenmeseniz de almak zorundasınız. bu eleştiriler her zaman var olacak, saygılı olduğu sürece. ne kadar olumsuz olursa olsun onları kabul etmek zorundasın, herkes beni sevmeyecek. ama yalan söylediklerinde, kişiye saygı duymadıklarında acı veriyorlar."
falcao olmak için nelerden vazgeçiyorsun?
"bir vatandaşın yaşayabileceği normal bir hayata sahip olmak. bogota'da bir alışveriş merkezine gidip fark edilmeden gitmek, caddede yürümek, kolombiya'da plaja gitmek, artık yapamadığım bir şey...
birine hayran mısın?
ben kimseye hayran değilim çünkü tüm insanlar hata yapar, bu yüzden mükemmel olmadığı için bir kişinin bütününe değil, gerçeklere veya eylemlere hayranım. "
monaco ... savurganlık ve gösterişin anavatanı, başlangıçta orada kendini rahat hissettin mi?
"ilk başta etkilendim. sonra alıştım çünkü bu kadar çok parası olan ve kendilerine bu lüksleri veren insanları yargılamayacağım. ben yargılayacak biri değilim. çok abartılı şeyler görüyorsunuz ama bu kadar çok şeye sahip olanların kendilerine bu zevkleri vermesi normal. zevk almak için çok çalıştım, şimdi her zaman istediğim arabayı, kıyafetleri alabiliyorum, imkanım var ve kendimi şımartıyorum."
en mutlu olduğun yer neresiydi?
"her yerde keyif aldım. mesleğimde kendimi tatmin olmuş hissedip hissetmediğimden bağımsız olarak hayatımın her aşamasında oldum. kariyerimin belki de en keyifli anları avrupa'da, hem porto'da hem de atletico de madrid'deydi. orada başardıklarım beni çok gururlandırdı."
futbolcu kaderinin sahibi mi?
"hayır o değil. bazen insanların bana neden buraya gitmediğimi ya da neden orada kalmadığımı sormaları beni güldürüyor, sanki futbolcu nerede çalışacağına karar verebilirmiş gibi. ve bazı gazetecilere şunu söyleyebilirim, neden cnn veya espn'de çalışmıyorsunuz? futbolda da durum aynıdır. nadiren öyle ya da böyle gitme seçeneklerine sahipsiniz. istediğimi yaşayamadığım durumları defalarca yaşadım. bir yere gitmek istiyorum ama sonunda kendimi bambaşka bir yerde buluyorum."
futbolda en kötü şey nedir?
"insanlara tam olarak inandırılan şey, aktarılan futbol dünyası fikridir. bunların en sağlıklısı futbolcular, çok net anladım. her zaman en tehlikeli olduğumuzu söylerler, ama gerçekte tehlikeliler futbolu yöneten insanlardır. futbol borsa gibidir. piyasada olup bitenler hakkında yalan söylemekten sorumludurlar. gerçek farklı."
korkuların neler?
"bir çok korkum var ama ne zaman sorulsa cevap veremedim , belki de bilinmesini istemiyorum. "
25 yıl sonra kendini nerede görüyorsun?
"belki bir iş adamı, bir iş adamı ama bir futbol adamı değil. belki de anavatanım kolombiya’da çalışırım. "
hayat
tanrı'nın bize verdiği bir hediye.
kolombiya:
tutku.
radamel falcao:
savaşçı.
radamel falcao, ispanyol líbero dergisine verdiği röportajdan.
edit. imla
