187
günümüzde hala franco etiketiyle real madrid'i kötüleyenleri görünce hakikaten vasıfsız buluyorum kendilerini. bu tipler genelde liverpool ve barcelona hayranı olurlar. ve hatta bu kişiler genelde türkiye'min bağrı açık delikanlılarıdır. liverpool best, viva barcelona, siktirgit real madrid..! ne güzel bir mottonuz varmış öyle. hayran kaldım bu açık görüşlülüğünüze diyeceğim ama hiç öyle bir lüksüm yok.
şimdi arkadasımın biri barcelona hayranı diyelim. över de över. hakikaten hak veririm. fakat asla real madrid'e sövmez. futbolun tadını çıkarır sadece. işte bu yüzden benim arkadasımdır. severim o adamı. bakarım ona, korurum onu ben. sabah çay-simit-sigara yapar, gazete okurum onla birlikte.
bunun dışında bir adam daha vardır ki benim arkadasım olamaz, gelir şöyle der: barcelona'ya hağyraanım aağğbii. ayrıca liverpool falan yani..! çok iyi takım bunlar. işçi sınıfı aağbii... ezilmiş insanlar bunlar, tutuyorum aaağbii.
bu götoşa soruyorum türkiye'de hangi takımı destekliyorsun diye, bana verdiği cevap: '' fenerbahçe tebii ki.''
hah diyorum işte, seni tam orta yerinden seveyim ibnenin evladı. ne oldu lan avrupa'da ki işçi sınıfına ? tutsana adana demirspor'u godoş. livorno'ya da azıcık sempati duy o zaman. ama barca ve liverpool kadar başarısı olmadığı için pek gündeme getirme tamam mı abisi?
günümüz türkiye'sinde son dönemlerde epeyce moda oldu barca-liverpool hayranlığı. sanki dersin bir trend. akım..!
ben ki 1999-00 yılının real madrid- barcelona maçını dün gibi hatırlarım. madrid 42, barca 43 puanda. ( ya da o tarz bir şey işte. demek ki dün gibi hatırlamıyormuşum.) maç santiago barnebau'da. kalede ufacık bir casillas var. barca'da figo, enrique, kluivert, zenden gibi hücumcular var. madrid ise raul, carlos, morientes, anelka vesaire.
carlos geldi frikikten yazdı. öyle bir abandı ki kaleci dünyasını şaşırdı.
sonra anelka çıktı sahneye. daha sonra son noktayı morientes koydu. maçın skoru 3-0 real madrid.
yani niye anlatıyorum? günlük başarıya endeksli yapılan yorum oldu mu sırtımda kaşıntı başlıyor. o zamanlar böyle barcelona hayranlığı falan mümkün değil. 3-5 kişi dışında kimse ilgilenmiyor bile ispanya futbolu ile. o zamanlar kral franco muhabbeti de pek dönmüyordu. ne olduysa internet gelişti, blog dünyası genişledi... ne olduysa o ara oldu. futbol dünyası bir anda entelektüel beyinlerle doldu taştı. bir onur meselesi olarak gördüler, çizdiler yollarını...
şimdi yine aynı konuya değiniyorum. ben hiç haz etmiyorum 3-4 yıllık barcelona övgüsünden. bana romario'lu, ronaldo'lu, eski yıldızların geçtiği barcelona'yı anlatın. günümüzün 6 kupalı barcelonasını herkes biliyor.
atletico madrid maçı da yaklaşadursun iyiden iyiye allak bullak oldu bünyem. gereksiz bir sinir ve geginlik ile akşam oynanılacak olan maça bileniyorum. ve hatta stresi de ekleyebiliriz. real madrid taraftarı , at. madrid taraftarını sevmez. bu akşam en büyük madridliler bizi destekleyecek..!
şimdi arkadasımın biri barcelona hayranı diyelim. över de över. hakikaten hak veririm. fakat asla real madrid'e sövmez. futbolun tadını çıkarır sadece. işte bu yüzden benim arkadasımdır. severim o adamı. bakarım ona, korurum onu ben. sabah çay-simit-sigara yapar, gazete okurum onla birlikte.
bunun dışında bir adam daha vardır ki benim arkadasım olamaz, gelir şöyle der: barcelona'ya hağyraanım aağğbii. ayrıca liverpool falan yani..! çok iyi takım bunlar. işçi sınıfı aağbii... ezilmiş insanlar bunlar, tutuyorum aaağbii.
bu götoşa soruyorum türkiye'de hangi takımı destekliyorsun diye, bana verdiği cevap: '' fenerbahçe tebii ki.''
hah diyorum işte, seni tam orta yerinden seveyim ibnenin evladı. ne oldu lan avrupa'da ki işçi sınıfına ? tutsana adana demirspor'u godoş. livorno'ya da azıcık sempati duy o zaman. ama barca ve liverpool kadar başarısı olmadığı için pek gündeme getirme tamam mı abisi?
günümüz türkiye'sinde son dönemlerde epeyce moda oldu barca-liverpool hayranlığı. sanki dersin bir trend. akım..!
ben ki 1999-00 yılının real madrid- barcelona maçını dün gibi hatırlarım. madrid 42, barca 43 puanda. ( ya da o tarz bir şey işte. demek ki dün gibi hatırlamıyormuşum.) maç santiago barnebau'da. kalede ufacık bir casillas var. barca'da figo, enrique, kluivert, zenden gibi hücumcular var. madrid ise raul, carlos, morientes, anelka vesaire.
carlos geldi frikikten yazdı. öyle bir abandı ki kaleci dünyasını şaşırdı.
sonra anelka çıktı sahneye. daha sonra son noktayı morientes koydu. maçın skoru 3-0 real madrid.
yani niye anlatıyorum? günlük başarıya endeksli yapılan yorum oldu mu sırtımda kaşıntı başlıyor. o zamanlar böyle barcelona hayranlığı falan mümkün değil. 3-5 kişi dışında kimse ilgilenmiyor bile ispanya futbolu ile. o zamanlar kral franco muhabbeti de pek dönmüyordu. ne olduysa internet gelişti, blog dünyası genişledi... ne olduysa o ara oldu. futbol dünyası bir anda entelektüel beyinlerle doldu taştı. bir onur meselesi olarak gördüler, çizdiler yollarını...
şimdi yine aynı konuya değiniyorum. ben hiç haz etmiyorum 3-4 yıllık barcelona övgüsünden. bana romario'lu, ronaldo'lu, eski yıldızların geçtiği barcelona'yı anlatın. günümüzün 6 kupalı barcelonasını herkes biliyor.
atletico madrid maçı da yaklaşadursun iyiden iyiye allak bullak oldu bünyem. gereksiz bir sinir ve geginlik ile akşam oynanılacak olan maça bileniyorum. ve hatta stresi de ekleyebiliriz. real madrid taraftarı , at. madrid taraftarını sevmez. bu akşam en büyük madridliler bizi destekleyecek..!
