1154
cahil bırakılmış milyonlarca zavallı insanın yaptığı yanlış tercihler yüzünden yanlış insanlar tarafından yönetilen, içinde yaşayan 7'den 70'e herkesin mutsuz olduğu ülke. bu mutsuzluk bataklığında, herkes bir şeylere tutunup ona hayat memat meselesiymiş gibi bağlanarak hayatta kalmaya çalışıyor maalesef.
kimi dine diyanete sarılıyor, kimi evcil hayvanına, kimi motosikletine, kimi fatih terim'e, kimi survivor bilmemkim'e... herkeste ölümüne bir fanatiklik, çılgınca bir dogmatizm var... "bu yaptığın çok saçma, bak değer verdiğin şeyler aslında senin kadar değerli değil" desen de kimseye dinletemiyorsun çünkü bu ülkede anca bu şekilde mutlu olunabiliyor. kafanın şalterlerini indirip bir şeylere sarılmazsan, olana bitene gözlerini yumup değer verdiğin o objeye/kavrama/kişiye sıkı sıkı tutunmazsan mutlu olamıyorsun. gencecik insanlar bile bir süre sonra acı çekmekten bitap düşüp, düşünmek yerine sarılmayı tercih eder hale geliyor.
zaten mutsuz olan bu insanlara "neden bu yolla mutlu oluyorsun" diye hesap da soramayacağımıza göre bu tablo karşısında susmak tek çare oluyor. türkiye için durum bu en azından.
kimi dine diyanete sarılıyor, kimi evcil hayvanına, kimi motosikletine, kimi fatih terim'e, kimi survivor bilmemkim'e... herkeste ölümüne bir fanatiklik, çılgınca bir dogmatizm var... "bu yaptığın çok saçma, bak değer verdiğin şeyler aslında senin kadar değerli değil" desen de kimseye dinletemiyorsun çünkü bu ülkede anca bu şekilde mutlu olunabiliyor. kafanın şalterlerini indirip bir şeylere sarılmazsan, olana bitene gözlerini yumup değer verdiğin o objeye/kavrama/kişiye sıkı sıkı tutunmazsan mutlu olamıyorsun. gencecik insanlar bile bir süre sonra acı çekmekten bitap düşüp, düşünmek yerine sarılmayı tercih eder hale geliyor.
zaten mutsuz olan bu insanlara "neden bu yolla mutlu oluyorsun" diye hesap da soramayacağımıza göre bu tablo karşısında susmak tek çare oluyor. türkiye için durum bu en azından.
