5
süper lig 2020-2021 sezonunun bu şekilde sonuçlanmasının, galatasaraylı yetkili ve güçlü kişilerin hiç birinden en ufak bir ses çıkmamasının, haksızlığın haksızlık yapanların yanına kar kalmasının bende yarattığı etkidir.
kıran kırana bir mücadele, düzgün ve kafa kafaya bir yarış olmadığı için bunu galatasaray'a yaşatılan travma olarak nitelendiremem.
bütün haksızlıklara ve iç sorunlarına rağmen galatasaray'ın son düzlükte beşiktaş'a ders verdiği bir bitiş oldu. böyle iğrenç bir sezonda, olağanüstü şekilde kayrılan bir takım 8 puan farktan averajla şampiyonluk kaybetseydi ilahi adaletin nefis bir tokadı olacaktı. olmadı.
son yıllarda ankara'dan kombine alıp istanbul'a maçlara giden biri olarak futboldan soğudum bu sezon, futbolun güzelliğine inancım azaldı.
konjonktür gereği mevcut bütün futbol kurullarının bize düşmanlık yapmak istediğini bildiğim/görüğüm için şampiyon olmamaya hatta rakiplerin makul bir kollanma şekliyle şampiyon olmalarına kendimi hazırlamıştım. ancak bu sene bjk lehine olağanüstü işler yapıldı. billong, alanyaspor, hatayspor falan bunlardan bahsetmiyorum. sezonun geneline yayılan sistemli ve çok bariz bir kollama var. gözümüze soka soka, dalga geçe geçe.
ve hala kimseden ses yok.
bugün bazı siyasi mevzulardaki gerçeklerin bir bir ortaya çıktığı gibi, bu sezonun gerçeklerinin de hiç beklenmedik bir anda ortaya çıkacağına inanarak futbol sevgimi ayakta tutmaya çalışıyorum. yoksa yok türk futbolu, yok euro 2020, yok milli takım deyince mide bulantısı geliyor artık.
ekleme: adı üstüne taraftarız. takımımıza bir kıyak geçilirse bir noktaya kadar kabullenmeyiz ancak bir gün galatasaray'a bu şekilde bir şampiyonluk verilirse yine çıkıp aynı şeyleri söylerim.
kıran kırana bir mücadele, düzgün ve kafa kafaya bir yarış olmadığı için bunu galatasaray'a yaşatılan travma olarak nitelendiremem.
bütün haksızlıklara ve iç sorunlarına rağmen galatasaray'ın son düzlükte beşiktaş'a ders verdiği bir bitiş oldu. böyle iğrenç bir sezonda, olağanüstü şekilde kayrılan bir takım 8 puan farktan averajla şampiyonluk kaybetseydi ilahi adaletin nefis bir tokadı olacaktı. olmadı.
son yıllarda ankara'dan kombine alıp istanbul'a maçlara giden biri olarak futboldan soğudum bu sezon, futbolun güzelliğine inancım azaldı.
konjonktür gereği mevcut bütün futbol kurullarının bize düşmanlık yapmak istediğini bildiğim/görüğüm için şampiyon olmamaya hatta rakiplerin makul bir kollanma şekliyle şampiyon olmalarına kendimi hazırlamıştım. ancak bu sene bjk lehine olağanüstü işler yapıldı. billong, alanyaspor, hatayspor falan bunlardan bahsetmiyorum. sezonun geneline yayılan sistemli ve çok bariz bir kollama var. gözümüze soka soka, dalga geçe geçe.
ve hala kimseden ses yok.
bugün bazı siyasi mevzulardaki gerçeklerin bir bir ortaya çıktığı gibi, bu sezonun gerçeklerinin de hiç beklenmedik bir anda ortaya çıkacağına inanarak futbol sevgimi ayakta tutmaya çalışıyorum. yoksa yok türk futbolu, yok euro 2020, yok milli takım deyince mide bulantısı geliyor artık.
ekleme: adı üstüne taraftarız. takımımıza bir kıyak geçilirse bir noktaya kadar kabullenmeyiz ancak bir gün galatasaray'a bu şekilde bir şampiyonluk verilirse yine çıkıp aynı şeyleri söylerim.
