461
uzun zaman olmuş galatasaraylı rüya görmeyeli ta ki dün geceye kadar, bunu farkettim öncelikle. rüyamda hangi takımla oynuyoruz hatırlamıyorum, deplasmandayız ve ilk yarıyı 1:0 önde kapatıyoruz ama saha nasıl berbat. luyindama topu orta sahaya yuvarlıyor, top toprak tepeciklerine çarpıp geri dönüyor pozisyon veriyoruz. derken, 2:0, hemen arkasından 3:0 oluyor. ismini hatırlamadığım 17-18 yaşında gençler var takımda. fatih terim bağırıyor "aferin benim çocuklarıma" diye. ve bir galatasaray klasiği olarak 2 gol yiyoruz arka arkaya, maçı 3:2 kazanıyoruz. rüyada da rahat maç yok amk. maç çıkışı fatih hocayı bekliyoruz, herkes maskeli, sosyal mesafeye dikkat ederek. hoca geliyor bekleyen herkesle yumruk tokuşturuyor, bana gelince "allah'a şükürler olsun hocam, en sonunda sizinle tanıştım ya artık ölsem de gam yemem" diyorum. hoca da "böyle bir sevgiye karşılık şu sosyal mesafeyi biraz gevşetelim bakalım" deyip elimi sıkıyor. ben de "allah sağlıklı uzun ömürler versin, allah sizi başımızdan eksik etmesin" deyip uğurluyorum.
bir an önce şu seçimler bitse de rahatlasak. *
bir an önce şu seçimler bitse de rahatlasak. *
