leo franco

kimseyle empati kurma gibi bir zorunluluğu olmayan insanların eleştirdiği kalecidir. kaldı ki leo franco'nun eleştirildiği nokta ile empati denilen olayın zerre alakası yoktur. leo franco ciddi anlamda salak cümleler kurmakta ve belli ki atletico madrid'den kovulmanın ezikliğini hala üzerinden atamamış. buraya zaten ısınamadığını biliyoruz da, "adam profesyonel ya, la liga'da kaç tane maça çıkmış mnk" diye savunulan bir kalecinin torinolu şaban ayakları yapması cidden acayip. bu adam oradan çiçeklerle uğurlanarak, "leo franco bizi bırakmaaaaaaaa" pankartları görerek gelmedi. adamın hikayesi şöyle, üç sezon önce büyük bir sıçış yaşadı, sonraki sezon yerine coupet getirildi, coupet kariyerinin en büyük sıçışını yaşayınca atletico teknik kadrosu "bari elin fransızı sıçacağına bizim franco sıçsın mnk" diyerek mecburiyetten franco'ya verdi formayı, son sezonunda da sezon sonunda gideceğini bilerek oynadı. takımdan kovuldu yerine sergio asenjo getirildi. neden bu "madrid benim evim, hala geceleri madrid'in hüzünbaz sokaklarını düşünüp ağlıyorum" ayaklarında onu da kendisine sormak lazım. onun dışında kendisi agüero ve forlan'ın iyi bir performans göstermesini, ve aynı süre içinde galatasaray'ın turu geçmesini isteyecek kadar uçmuş. herhalde "her maç 5-4 bitsin, hem ben yiyeyim hem bizim takım atsın, böyle komiklikler, şakalar" şeklinde düşünüyor. o değil de "bütün oyuncuları iyi tanıyorum. büyük avantaj, ama atletico madrid’deki tüm oyuncular da beni tanıyor. o da benim için dezavantaj" ne emana koyim. nasıl bir mantık kurduysa artık böyle bir cümle koymuş ortaya. demek istediği herhalde şu;

"ben onların gol atacağını biliyorum, onlar da benim yiyeceğimi biliyor ahahahaha, ne komik maç olucak lan. neyse bizim taraftar bana çok yüklenmesin çünkü agüero ve forlan benim arkadaşım"

neyse, genel tanımımızı da yapalım, kendisi dandirik bir kalecidir. ayrıca kendisine avrupa ligi'nde final hedefi koyan bir takım için komik bir kaleci transferidir.