3769
bugüne kadar türk takımlarının avrupa arenasındaki başarı hikayelerine baktığınızda hep bir şey görürsünüz. 2001-2002 de avrupa'yı titreten galatasaray'ı, 2007-2008 şampiyonlar ligi çeyrek finalisti fenerbahçe'si ve son olarak 2016-2017 senesinde avrupa'yı kendine hayran bırakan beşiktaş'ın kadro yapılarında, özellikle hücumun kanatlarında bir benzerlik dikkat çeker; dar alanda çalım atan, topa basan ve topun kıymetini bilen oyunculardır farkı yaratan. galatasaray'da hasan şaş, fenerbahçe'de deivid de souza, diğer tarafta zaman zaman colin kazım, beşiktaş için ise kenarlarda ters ayakla oynayan gökhan töre ve ricardo quaresma'dır. yukarıda adı geçen hiç bir oyuncu, yıldırım hızında kaleye inebilen, savunmanın 10 metre arkasından gelip önüne geçebilen, patlayıcılığıyla fark yaratan oyuncular değillerdi. bu üç takımında avrupa'da adından söz ettirdiği dönemlerdeki kenar hücumları, ikiye bir yapabilen, ters çalım atabilen, topu dar alandan çıkarabilen, ikili hatta üçlü sıkıştırmada dahi telaş yapmadan topu kaybetmeden takım arkadaşlarına kazandırabilen, oyun görüşü ve top tekniği yüksek ama en önemlisi de denge kontrolü iyi olan oyuncular olmalarıydı. bugüne kadar avrupa liglerinde, hatta türkiye ligi standardında dahi uçurtma diye tabir edilen kenar oyuncularıyla oyunu forse eden bir takım, öyle bir yapı hatırlamıyorum. şampiyonlar liginin şifrelerinden biri de, topa yüksek oranda sahip olmasan da, top ayağındayken onu kolay kolay rakibe vermemek, olabildiğince oyunu demlendirmektir. bunun için de top tekniği yüksek, oyun aklı olan ve denge problemi yaşamayan kenar oyuncularına ihtiyaç vardır. onyekuru, bruma, issiar dia gibi atletizmi dışında bir artısı olmayan geniş alan oyuncuları bu tanıma uymuyor. bu yüzdendir ki; değil 4,3 milyon, 3 milyon euro dahi verip opsiyonu kullanmam ben olsam. alanyaspor 1 milyon euro bedelle davidson gibi dengeli bir kenar oyuncusu bulabiliyorsa pekala biz de bunu bulabiliriz.
