52
teknik direktöründen futbolcusuna, yönetiminden hakemine bakınca imkansız olan bir beklenti. ancak benim artık bir galatasaray taraftarı olarak beklentim o da değil. yani tersi düzüne gelip biz 8 de 8 yapsak ve rakiplerimiz yeterli puan kaybını yapıp ipi göğüsleyen biz olsak bile, bu saatten sonra buradan bir mutluluk, geleceğe dair bir umut çıkaramam. koca takımın elle tutulan tek bir tarafı yokken, futbolun f sini dahi oynamıyor beni televizyon başına çekmiyorken yalandan şampiyon olsan ne olur, olmasan ne olur. bazı çapsızlar, omurgasızlar 60 yıl öncesinin amatör organizasyonlarından şampiyonluk devşirip taraftarını mutlu edebilir. ama kimse galatasaray taraftarını bu arlanmazlarla aynı kefeye koymasın. en azından ben istemiyorum. önce adam gibi top oynayalım, futbolumuzdan keyif alalım.