• 571
    yakın tarihimizin en travmatik maçı ve gecesi. 19 martı 20'ye bağlayan gece siyaseten de sportif olarak da rize'nin/rizelilerin daha doğrusu (sade vatandaşı tenzih edelim) organize kötülük formuna dönüşmüş rize klanının memleketin aydınlığının üstünden silindir gibi geçtiği bir gece oldu.

    yalnız benim anlamadığım bir şey var, 8 ay içinde rize'ye iki kez şampiyonluk bırakmayı bu takım, bu hoca, bu yönetim nasıl içine sindirebiliyor?

    8 ay önce aynı maçta kaptanın, göz bebeğin, türkiye'nin sevgilisi adamın bacağını kırıp, forvetin andone'nin dizini eline vermiş takıma karşı hiç mi hırsın yok?

    1.5 yıl önce yeni on numaramız diye aldığın ve sakatlıktan zar zor dönmüş emre akbaba'nın ayağını kırmış camiaya sahada söyleyecek hiç mi lafın yok?

    bir dandik penaltı için şampiyonluğuna istikrarla gölge düşüren, yanımda silahım olsa bunları vururdum diyecek kadar kontrolünü yitirmiş hasan kartal'a verecek hiç mi cevabın yok?

    "iyi oynadık. bireysel hatalardan golleri gördük"

    bu mu cevabın?

    o zaman izninizle ben galatasaraylı olmanın gururunu, 2 gecedir yüreğime oturmuş o derin hüzün ve ümitsizlikle tek başıma taşıyacağım. sizler tatil yapabilir, demeç verebilir, seçim kovalayabilirsiniz. puan hesabı yapabilir, yepyeni bir taktik dehanın ıslak rüyasını kurabilirsiniz.

    beni ilgilendirmez. benim kalbim kırık, gururum incinmiş. gözlerim yaşlı.
App Store'dan indirin Google Play'den alın