12203
galatasaray yönetiminin sözleşmesini feshettiği eski oyuncumuz.
birçok yazardan farklı olarak hem belhanda’yı hem mustafa cengiz’i seven az sayıda taraftarlardan biriyim. fesih olayında da inanılmaz bir şekilde ikilemde kaldım. herkesin yorumunu olabildiğince okumaya çalıştım. çevremdekilere sordum ama hala tam olarak ne düşündüğümü bilmiyorum. içimden gelerek yazamayacağım aşağıdaki satırları.
belhanda’nın kurduğu cümleleri kağıt üzerinde okuduğumda hak veriyorum. yani o sahada oynayan futbolcu bilir zeminin ne kadar içler acısı halde olduğunu. ama bana kalırsa gözden kaçan bir detay var.
niyet okuduğum için herkesten özür diliyorum. belhanda’nın eleştirilerini okumadan önce izlemekte fayda var. vücut dili yönetime ağır küfürler ediyor. bir yönetime karşı bu kadar dik kafalı olunmaz, olunamaz. çok doğru olmasa da bir örnek vereyim. çalıştığınız şirkette patronlarınız uygun koşulları sağlayamıyor, siz de haklı olsanız da patronları dozunda eleştirmiyorsunuz. patronunuz ne yapardı?
bu soruyu kendi işinin patronu olan arkadaşlarıma ve çok üst düzey yönetici olan iki üç kişiye sordum. romantik cevap verenler de oldu gerçekçi cevap verenler de. üst düzey yöneticilerden birinin verdiği cevap belki çok geleneksel ama kafama ister istemez yattı.
“evi ele kötüleyen gider.”
yanlış anlaşılmasın, “kol kırılır yen içinde kalır” düşüncesine sahip değilim ama bu eleştiri bu üslupla medya karşısında yapılmaz.
biz taraftarız. bizim eleştirilerimiz dozunu her zaman aşar, aşacak da. belhanda bu kulübün taraftarı değil. yıllık bonuslarla beraber 4 milyon euro alan bir oyuncusu/personeli.
çok kritik bir dönemde çok kritik bir ayrılık oldu. yönetim de bir sonraki seçimde aday olamaz bu saatten sonra.
fatih terim ne düşünüyor, oyuncular ne düşünüyor bilmiyorum ama 2020-2021 sezonunun bizim için biteceğini düşünüyorum. olağanüstü bir reaksiyon göstermemiz lazım şampiyon olabilmek için.
not: karşı düşünceleri dinlemek isterim, dm’den dönüş yapabilirsiniz.
birçok yazardan farklı olarak hem belhanda’yı hem mustafa cengiz’i seven az sayıda taraftarlardan biriyim. fesih olayında da inanılmaz bir şekilde ikilemde kaldım. herkesin yorumunu olabildiğince okumaya çalıştım. çevremdekilere sordum ama hala tam olarak ne düşündüğümü bilmiyorum. içimden gelerek yazamayacağım aşağıdaki satırları.
belhanda’nın kurduğu cümleleri kağıt üzerinde okuduğumda hak veriyorum. yani o sahada oynayan futbolcu bilir zeminin ne kadar içler acısı halde olduğunu. ama bana kalırsa gözden kaçan bir detay var.
niyet okuduğum için herkesten özür diliyorum. belhanda’nın eleştirilerini okumadan önce izlemekte fayda var. vücut dili yönetime ağır küfürler ediyor. bir yönetime karşı bu kadar dik kafalı olunmaz, olunamaz. çok doğru olmasa da bir örnek vereyim. çalıştığınız şirkette patronlarınız uygun koşulları sağlayamıyor, siz de haklı olsanız da patronları dozunda eleştirmiyorsunuz. patronunuz ne yapardı?
bu soruyu kendi işinin patronu olan arkadaşlarıma ve çok üst düzey yönetici olan iki üç kişiye sordum. romantik cevap verenler de oldu gerçekçi cevap verenler de. üst düzey yöneticilerden birinin verdiği cevap belki çok geleneksel ama kafama ister istemez yattı.
“evi ele kötüleyen gider.”
yanlış anlaşılmasın, “kol kırılır yen içinde kalır” düşüncesine sahip değilim ama bu eleştiri bu üslupla medya karşısında yapılmaz.
biz taraftarız. bizim eleştirilerimiz dozunu her zaman aşar, aşacak da. belhanda bu kulübün taraftarı değil. yıllık bonuslarla beraber 4 milyon euro alan bir oyuncusu/personeli.
çok kritik bir dönemde çok kritik bir ayrılık oldu. yönetim de bir sonraki seçimde aday olamaz bu saatten sonra.
fatih terim ne düşünüyor, oyuncular ne düşünüyor bilmiyorum ama 2020-2021 sezonunun bizim için biteceğini düşünüyorum. olağanüstü bir reaksiyon göstermemiz lazım şampiyon olabilmek için.
not: karşı düşünceleri dinlemek isterim, dm’den dönüş yapabilirsiniz.
