460
kadroları gördüğüm anda olası senaryoların gözümün önünden film şeridi gibi geçtiği maç. ya erken bir gol bulup güle oynaya kazanacaktık ya da golü bulamayıp vücudumuzda yolmadık tüy bırakmayacaktık. bizim takımın her zamanki sıkıntısı bu maçta da ortaya çıktı. arda, feghouli, belhanda ve babel teknik ve kaliteli oyuncular ancak yaşlılar ve atletizm özellikleri minimum düzeye inmiş durumda. böyle olunca topu yavaş çeviriyoruz ve rakibi dengesiz yakalamak için gerekli olan ters topları, ikiye birleri ve sıfıra inme organizasyonlarını yapamıyoruz. tabi bu adamlar için teknik dedik, top saklama özellikleri sayesinde rakibi geri itebiliyoruz ancak rakipler kaliteleri yetmediğinden ve dertleri futbol oynamak olmadığından 18'in önüne otobüsü çekiyorlar. ondan sonra golü bulamadığımız her dakika bizim için sıkıntıya dönüşmeye başlıyor. mesela bu maçta genel kanının aksine ben iyi oynadığımızı düşünüyorum, özellikle ilk yarıda aradığımız pozisyonları bulduk. işte burada emre kılınç'ın 26. dakikada neredeyse boş kaleye kafayla sokamadığı pozisyon maçın kilit noktası oluyor. o golü atsak maç 4'e 5'e gidecek. atamayınca ecel terleri döktük ve babel'in biraz şans biraz da beceri gerektiren golüne razı olduk. takımın kesinlikle bir oyun planı var ama sıkıntı uygulamada. iddia ediyorum bu takım hangi takımla şampiyonluk maçına çıkarsa çıksın her koşulda tekte alır, hiçbir takımdan kötü değil ancak lig uzun bir maraton. eldeki oyuncular üst üste skor katkısı yapamıyor çünkü bitiricilik özellikleri yeterli değil, baskıyı aşamıyorlar. takım "golü kim atacak şimdi" stresine giriyor. yoksa emre kılınç'ın geldiğinden beri uzaktan bir tane etkili şut atamaması, emre akbaba'nın her topu ayağına dolaştırması tamamen anormal. oyuncular ihale bana kalırsa diye şut atmaktan pozisyona girmekten korkuyor. transfer bu nedenle şart. takıma gol atabilen hücumcu, kanatların rahat oynamasını sağlayacak orta saha, servis yapacak bek lazım. umarım gereken takviyeler yapılır.
