• 410
    beni artık sürekli tekrar edilen hatalar, eldeki kadroya uymayan oyun planları, zamaninda yapılmayan ya da hatalı yapılan oyuncu değsiklikleri, yönetim tarafında hesapli bir sekilde alinabilecek oyuncu bulamayan beceri noksanı kadro, düzgün çalışmayan scout ekibi, gençlerin forma giymemeye devam edip akbaba ve belhanda gibi umursamayan sporcularin her maç sahada yer tutmasi falan cidden baydı. bu karşılaşma bitmeden kapattim, sakin sakin evde bir nefes aldim camı açıp. ardından köpeğimin tasmasini takip sokaga ciktim 15 dakika yürüyüp eve döndüm. ne yorum, ne tekrar ne de maçla ilgili bir kelime okumadim.
    bir takımda elbette vasat oyuncular da olabilir. ama akbaba, belhanda, ömer, etebo, şener, sekidika, donk ayni ekipteyse bu isimlerle mi şampiyonluğa oynanir yani? ya özellikle sonradan giren emre akbaba ve kırk yılın başında forma şansı bulup aninda sakatlanan, o dakikaya kadar da sürekli pas hatasi yapan şener, hiç arda'ya ve taylan'a bakıp da utanmiyorlar da. "adamlar kalp krizinin eşiğinde oynuyor, biz ne yapıyoruz" demiyorlar bile.
    bu kadar vasatlık, zorlamacılık, aynı hatada diretme ve benzer yanlislardan doğruya ulaşma çabası beni cok sıktı cidden. derdim tranafer falan değil. eldeki kadroya uyacak bir oyunun bulunup uygulamaya geçmesini istiyorum. bıktik mıy miy pas oyunundan. oyuncularimiz ayağa top atmaktan koşu yoluna bakmayi falan unuttu. sporcularimiz boş koşu yapma refleksininyitirdi. arda bugun 3 kere boş alana top atti oyuncular hareketlenmedi bile o denli unutulmuş yani. eh oyun kafamiz buysa kusura bakmayin da yani, son 15 20 dakikalarda alır köpeğimle serin havada yürürüm en azindan üzülmem takimin halini gördükçe.
    tanım: içler acısı halimizle isabetli bir veya iki şut çekebilip 10 kisi kalarak yenildigimiz maç.
App Store'dan indirin Google Play'den alın