4526
öyle bir ülkeyiz ki...
ne olsa şaşıramaz hale geldik. topluca bir uyuşma ve şaşırma hali çöktü kaldı yurdum insanına. ne muhalefet yapmayı doğru dürüst beceriyoruz ne iktidar olmayı. ne tepki koymayı biliyoruz ne de taraftarlık yapmayı.
yahu deliler ülkesi diye bir yer kursak...
ancak bu kadar olur.
hiçbir iş evrensel normlarda yapılamaz mı. hiçbir duygu doğru yansıtılamaz mı. hep hamaset hep ben yaptım olduculuk. sürekli güce tapınma ihtiyacı. sürekli bir yere sırtımızı dayama hali.
her taraf komplo teorileri dolu...
kulaktan duyma, twitterdan oradan buradan devşirme bilgilerle fikir sahibi olma hali. bir konuda bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmayı geçtim, bilgi sahibi olanlara bile itimat etmeyecek hatta karşı çıkacak cahil cesareti kaynıyor her yer. neymiş efendim; corona büyük resme baktığında biyolojik savaşmış, yok efendim birilerinin oyunuymuş falan filan. aşı yüzyılın yalanıymış bilmem ne... bunu diyenlerin, yayanların kaçı bu konu hakkında ne okumuş ne görmüş ne bilmiş desen, yok. twitterda yazıyorlar işte... gugılladığımda görüyorum işte...
böylesine cehaletten beslenen bir topluma da ekran karşısında aşı olarak yaklaşılır demek ki... zamanında çayda radyasyon yok ya bak ben içiyorum diyen sağlık bakanı osman durmuş misali...
girizgahını yaptığım konunun özüne gelecek olursam, önder özenin geçenlerde söylediğine geleceğim. hatta bir arttırarak. bu ülkenin insanı ne ki siyasisi ne olsun, futbolu ne ki hakemi ne olsun, taraftarı ne ki teknik direktörü, yönetimi ne olsun...
bu toplu çıldırmışlık halinin bizim açımızdan yansıması da son günlerde yaşananlar işte... hoca irfancanı da visca'yı da istiyormuş. ama kimden, basından! bunun üzerine mustafa cengiz de fiyat yükseldi diye hocayı kovacakmış. fatih terim sözleşmem bitiyor diye medyaya konuşuyormuş. ben sözümü tutarım da... kimse bana kontrat yapmıyor diyormuş.
sonra bir varmış bir yokmuş...
biz bu kadroyla da şampiyon olurmuşuz. fatih terimle ölene kadar devam edilirmiş. kimsenin kimseyle bir problemi yokmuş. hoca kendini yalnız hissetmiş de sözleşmem bitiyor diyivermiş. son 3 yılda 60 futbolcu alınmış. falanmış filanmış. hamasetler hamasetler...
mustafa cengiz çok iyi niyetli olabilir.
fatih terim bu kulübün efsanesi olabilir.
kadromuz mükemmel de olabilir.
irfan 15 milyon euro da olabilir.
hepsi doğru da neden hiçbir şey doğru değil. niye hiçbir şey kurumsal değil. niçin her 2 ayda bir basına; bir hoca demeç veriyor, bir cengiz demeç veriyor. sonra toplantılar bilmem neler hoop hocamız bizim canımız oluyor. neden her 6 ayda bir futbol kulübünün oyuncu grubunda en az bir mevki boş kalıyor. neden diğer branşlar unutuldu gitti. neden futbol takımının teknik direktörü her 6 ayda bir yönetimi topun ağzına koyup koyup sonra hallederiz diyor.
yahu noluyor...
ama tabi kimse bunu sormuyor. hocamız kovulacak diye gözümüze uyku girmiyor, iki transfer yapamadı diye yönetim kötü oluyor, birileri hocacı oluyor birileri cengizci oluyor falan oluyor filan oluyor... hoop aynı terane aynı karanlık dehliz...
galatasaray'ın büyüklüğü diye ağzımıza doluyoruz. ama mevki sahiplerine gelince o olmasa öldük bittik diye ağıtlar yakıyoruz. en büyük efsanelerin de yeri dolar diyemiyoruz. demeyelim tamam da... böyle olunca koskoca fatih terim de çıkıp yüz yüze başkanlık makamıyla konuşması gereken şeyleri mikrofona söyleyiveriyor. koskoca kulüp başkanı da çıkıp ne oluyor diyemiyor. dedirtmiyoruz.
velhasılkelam ne mustafa cengiz başkanlık yapıyor ne fatih terim doğru yerde duruyor... çünkü biz efsanelerimizi de doğru kucaklayamıyoruz. fatih terim mikrofonlara başkanlık makamını yerden yere vurarak efsane olmadı. 14 sene şampiyon olamayan takımda kaptanlık yaptığı için, yıllar sonra gelen başarılar için, avrupanın en büyüğü olmamızı sağladığı için efsane oldu. onun şirazesinin kaymasına izin veren taraftarla bugünlere gelmedi.
öyle bir noktaya geldik ki galatasaray kulübü başkanı ne oluyor hoca diyemez hale geldi. hakikaten de diyemez. öyle bir taraftar grubu var ki, gık diyemez.
en büyük imparatorluklar böyle dejenere ola ola bitmişlerdir.
son söz de yönetim anlayışına...
bir ev düşünün. kıt kanaat geçinen bir aile. her şeyden tasarruf ederek hayatta kalmaya çalışıyor. bir şeyler üreterek, harekete geçerek değil, boğazından kısarak hayata tutunmaya çalışıyor. bu ailenin kültürel mirasından, geleceğinden tasarruf ettiğinin farkında bile olmadan yıllar geçiyor.
üreterek değil, kısarak hayatta kalırsınız ancak bir yere varamazsınız. evet galatasaray'ın kuruşunu bile hesap etmeniz çok değerli. ancak üretmeden, yalnızca para harcamayarak tasarruf yapmak bizi hiçbir yere ulaştırmayacaktır.
canım ülkemin her alanında olduğu gibi; ne bir proje, ne bir gelecek planı olmadan yuvarlanıp gidiyoruz işte... buna da yönetilmek diyoruz. sonra da mecburen bol bol hamaset yapıyoruz. hamasetin yetmediği yerde sanal düşmanlar yaratıyoruz. o da yetmezse birbirimizi yiyoruz.
günlerdir mustafa cengiz fatih terim'i kovacak diye gözüne uyku girmeyen renktaşlarım huzur içinde uyuyabilirler. zira mustafa başkan hocamızı kovmadı! yaşasın yine kurtulduk!!!
ne olsa şaşıramaz hale geldik. topluca bir uyuşma ve şaşırma hali çöktü kaldı yurdum insanına. ne muhalefet yapmayı doğru dürüst beceriyoruz ne iktidar olmayı. ne tepki koymayı biliyoruz ne de taraftarlık yapmayı.
yahu deliler ülkesi diye bir yer kursak...
ancak bu kadar olur.
hiçbir iş evrensel normlarda yapılamaz mı. hiçbir duygu doğru yansıtılamaz mı. hep hamaset hep ben yaptım olduculuk. sürekli güce tapınma ihtiyacı. sürekli bir yere sırtımızı dayama hali.
her taraf komplo teorileri dolu...
kulaktan duyma, twitterdan oradan buradan devşirme bilgilerle fikir sahibi olma hali. bir konuda bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmayı geçtim, bilgi sahibi olanlara bile itimat etmeyecek hatta karşı çıkacak cahil cesareti kaynıyor her yer. neymiş efendim; corona büyük resme baktığında biyolojik savaşmış, yok efendim birilerinin oyunuymuş falan filan. aşı yüzyılın yalanıymış bilmem ne... bunu diyenlerin, yayanların kaçı bu konu hakkında ne okumuş ne görmüş ne bilmiş desen, yok. twitterda yazıyorlar işte... gugılladığımda görüyorum işte...
böylesine cehaletten beslenen bir topluma da ekran karşısında aşı olarak yaklaşılır demek ki... zamanında çayda radyasyon yok ya bak ben içiyorum diyen sağlık bakanı osman durmuş misali...
girizgahını yaptığım konunun özüne gelecek olursam, önder özenin geçenlerde söylediğine geleceğim. hatta bir arttırarak. bu ülkenin insanı ne ki siyasisi ne olsun, futbolu ne ki hakemi ne olsun, taraftarı ne ki teknik direktörü, yönetimi ne olsun...
bu toplu çıldırmışlık halinin bizim açımızdan yansıması da son günlerde yaşananlar işte... hoca irfancanı da visca'yı da istiyormuş. ama kimden, basından! bunun üzerine mustafa cengiz de fiyat yükseldi diye hocayı kovacakmış. fatih terim sözleşmem bitiyor diye medyaya konuşuyormuş. ben sözümü tutarım da... kimse bana kontrat yapmıyor diyormuş.
sonra bir varmış bir yokmuş...
biz bu kadroyla da şampiyon olurmuşuz. fatih terimle ölene kadar devam edilirmiş. kimsenin kimseyle bir problemi yokmuş. hoca kendini yalnız hissetmiş de sözleşmem bitiyor diyivermiş. son 3 yılda 60 futbolcu alınmış. falanmış filanmış. hamasetler hamasetler...
mustafa cengiz çok iyi niyetli olabilir.
fatih terim bu kulübün efsanesi olabilir.
kadromuz mükemmel de olabilir.
irfan 15 milyon euro da olabilir.
hepsi doğru da neden hiçbir şey doğru değil. niye hiçbir şey kurumsal değil. niçin her 2 ayda bir basına; bir hoca demeç veriyor, bir cengiz demeç veriyor. sonra toplantılar bilmem neler hoop hocamız bizim canımız oluyor. neden her 6 ayda bir futbol kulübünün oyuncu grubunda en az bir mevki boş kalıyor. neden diğer branşlar unutuldu gitti. neden futbol takımının teknik direktörü her 6 ayda bir yönetimi topun ağzına koyup koyup sonra hallederiz diyor.
yahu noluyor...
ama tabi kimse bunu sormuyor. hocamız kovulacak diye gözümüze uyku girmiyor, iki transfer yapamadı diye yönetim kötü oluyor, birileri hocacı oluyor birileri cengizci oluyor falan oluyor filan oluyor... hoop aynı terane aynı karanlık dehliz...
galatasaray'ın büyüklüğü diye ağzımıza doluyoruz. ama mevki sahiplerine gelince o olmasa öldük bittik diye ağıtlar yakıyoruz. en büyük efsanelerin de yeri dolar diyemiyoruz. demeyelim tamam da... böyle olunca koskoca fatih terim de çıkıp yüz yüze başkanlık makamıyla konuşması gereken şeyleri mikrofona söyleyiveriyor. koskoca kulüp başkanı da çıkıp ne oluyor diyemiyor. dedirtmiyoruz.
velhasılkelam ne mustafa cengiz başkanlık yapıyor ne fatih terim doğru yerde duruyor... çünkü biz efsanelerimizi de doğru kucaklayamıyoruz. fatih terim mikrofonlara başkanlık makamını yerden yere vurarak efsane olmadı. 14 sene şampiyon olamayan takımda kaptanlık yaptığı için, yıllar sonra gelen başarılar için, avrupanın en büyüğü olmamızı sağladığı için efsane oldu. onun şirazesinin kaymasına izin veren taraftarla bugünlere gelmedi.
öyle bir noktaya geldik ki galatasaray kulübü başkanı ne oluyor hoca diyemez hale geldi. hakikaten de diyemez. öyle bir taraftar grubu var ki, gık diyemez.
en büyük imparatorluklar böyle dejenere ola ola bitmişlerdir.
son söz de yönetim anlayışına...
bir ev düşünün. kıt kanaat geçinen bir aile. her şeyden tasarruf ederek hayatta kalmaya çalışıyor. bir şeyler üreterek, harekete geçerek değil, boğazından kısarak hayata tutunmaya çalışıyor. bu ailenin kültürel mirasından, geleceğinden tasarruf ettiğinin farkında bile olmadan yıllar geçiyor.
üreterek değil, kısarak hayatta kalırsınız ancak bir yere varamazsınız. evet galatasaray'ın kuruşunu bile hesap etmeniz çok değerli. ancak üretmeden, yalnızca para harcamayarak tasarruf yapmak bizi hiçbir yere ulaştırmayacaktır.
canım ülkemin her alanında olduğu gibi; ne bir proje, ne bir gelecek planı olmadan yuvarlanıp gidiyoruz işte... buna da yönetilmek diyoruz. sonra da mecburen bol bol hamaset yapıyoruz. hamasetin yetmediği yerde sanal düşmanlar yaratıyoruz. o da yetmezse birbirimizi yiyoruz.
günlerdir mustafa cengiz fatih terim'i kovacak diye gözüne uyku girmeyen renktaşlarım huzur içinde uyuyabilirler. zira mustafa başkan hocamızı kovmadı! yaşasın yine kurtulduk!!!
