galatasaray için dökülen son gözyaşı

kazandığımız takdirde şampiyon olacağımız, kaybettiğimizde rakibin şampiyon olacağı maçın ilk yarısını yenik kapatmışız. ikinci yarı başında bir gol buluyoruz. süper. sonra bir gol daha buluyoruz. ama gol iptal. sonra bir gol daha. ama yine gol iptal. maçta gerginlik had safhada tabi. dakikalar içinde bir gol daha geliyor. acaba bu kez gerçekten gol mü diye şüphe içinde beklerken bu kez gol kararı geliyor. hisler artık karmaşıklaşmaya başlamış. düşünün bir de, tüm bu duygu değişimlerini 50 bin kişiyle aynı atmosferde yaşıyorsunuz. maçın son dakikaları tabi ki geçmek bilmiyor. uzatma dakikalarında hakeme "bitir artık, bitiiiir!" diye ağlamaya başladığımı hatırlıyorum. o gerginlikle gelen gözyaşları, son düdükle beraber sevinç gözyaşlarına dönüşüyor.

(bkz: 19 mayıs 2019 galatasaray istanbul başakşehir maçı)

kolay kolay ağlayan biri değilim. ama en çok sen ağlattın beni şu hayatımda be galatasaray. en sonuncusu buydu. canın sağolsun :)