182
fatih terim'in, galatasaray'ı 2. kez uçurumun kenarından aldığı ve tüm ülkeye meydan okuduğu dönemdir.
eğer 4. dönemi olmasaydı şuan 2000-2011 arasında yaşadığımız büyük kabusun aynısını yaşıyor olacaktık. 2013 sonunda galatasaray'dan ayrıldığı ve 2017 sonunda geri döndüğü dönemi düşünecek olursak tıpa tıp aynı senaryo çıkıyor karşımıza.
2015 yılındaki 3 kupalı sezon kimseyi yanıltmasın. bu şampiyonlukta kabus dönemlerinde galatasaray'ın klasikleşmiş mucizevi şampiyonluklarından biriydi sadece, aynı 2002,2006,2008' de olduğu gibi.
2017-2018 sezonuna iyi transferler ve seri galibiyetlerle başlamış olsakta büyük maçlardaki facia sonuçlar tudor'un sonu olmuştu. şüphesiz ki takımda kalsaydı ligi ilk 3 içinde yine bitiremeyecektik. o kadar harcanan paraya rağmen bu senede başarının gelmemesi büyük skandal olacaktı.
galatasaray'ı bu kaostan kurtaracak tek isimde aynı 3. dönemde olduğu gibi tabiki fatih terim'den başkası değildi. ancak bu sefer senaryo biraz farklıydı, galatasaray'ın ne kadar fatih terim'e ihtiyacı varsa, milli takımda ve özel yaşantısında yaşadığı sorunlarla karizması çizilen fatih terim'in de bir o kadar galatasaray'a ihtiyacı vardı. hoca bu dönemde çok yalnız kalmıştı. hiçe sayılan kariyeri, şenol güneş'in kendisinden daha iyi hoca olduğu iddiaları, güçlü bir beşiktaş ve başakşehir'in olduğu bir lig, tff gibi bir çok cephenin olduğu bir ortamda kendisini savaşın ortasına atarak adeta ateşten gömleği giymişti.
2017-2018 sezonunda her ne kadar iyi bir kadro kurulmuş olsa da bu kesinlikle bir fatih terim takımı değildi. oynanan futbol bunun en büyük kanıtıydı zaten. buna rağmen taraftarından, futbolcusuna, yöneticisine inanılmaz özgüven kaybı yaşayan bir camiayı, derbilerde yıllardır galibiyet alamayan takımını şampiyonluğa taşımıştır fatih terim. bunları yaparken de gereksiz havaya girenlerin, kendini dev aynasında görenlerin her birini teker teker ait oldukları yere göndermiş, kendisini tekrar ispatlamış, takımının tekrar ülkenin en büyüğü olduğunu hatırlatmış, milyonlarca taraftarını da çapsız adamların dilinden kurtarmıştır.
işte bu yüzden benim en keyif aldığım şampiyonluk kesinlikle 2017-2018 şampiyonluğudur. intikam hissini bu kadar net hissettiğim bir sezon daha olmamıştı 2005-2006'da dahil.
uzun lafın kısası bu adamın değerini bilelim . allah seni başımızdan eksik etmesin hocam. nice şampiyonluklara.
eğer 4. dönemi olmasaydı şuan 2000-2011 arasında yaşadığımız büyük kabusun aynısını yaşıyor olacaktık. 2013 sonunda galatasaray'dan ayrıldığı ve 2017 sonunda geri döndüğü dönemi düşünecek olursak tıpa tıp aynı senaryo çıkıyor karşımıza.
2015 yılındaki 3 kupalı sezon kimseyi yanıltmasın. bu şampiyonlukta kabus dönemlerinde galatasaray'ın klasikleşmiş mucizevi şampiyonluklarından biriydi sadece, aynı 2002,2006,2008' de olduğu gibi.
2017-2018 sezonuna iyi transferler ve seri galibiyetlerle başlamış olsakta büyük maçlardaki facia sonuçlar tudor'un sonu olmuştu. şüphesiz ki takımda kalsaydı ligi ilk 3 içinde yine bitiremeyecektik. o kadar harcanan paraya rağmen bu senede başarının gelmemesi büyük skandal olacaktı.
galatasaray'ı bu kaostan kurtaracak tek isimde aynı 3. dönemde olduğu gibi tabiki fatih terim'den başkası değildi. ancak bu sefer senaryo biraz farklıydı, galatasaray'ın ne kadar fatih terim'e ihtiyacı varsa, milli takımda ve özel yaşantısında yaşadığı sorunlarla karizması çizilen fatih terim'in de bir o kadar galatasaray'a ihtiyacı vardı. hoca bu dönemde çok yalnız kalmıştı. hiçe sayılan kariyeri, şenol güneş'in kendisinden daha iyi hoca olduğu iddiaları, güçlü bir beşiktaş ve başakşehir'in olduğu bir lig, tff gibi bir çok cephenin olduğu bir ortamda kendisini savaşın ortasına atarak adeta ateşten gömleği giymişti.
2017-2018 sezonunda her ne kadar iyi bir kadro kurulmuş olsa da bu kesinlikle bir fatih terim takımı değildi. oynanan futbol bunun en büyük kanıtıydı zaten. buna rağmen taraftarından, futbolcusuna, yöneticisine inanılmaz özgüven kaybı yaşayan bir camiayı, derbilerde yıllardır galibiyet alamayan takımını şampiyonluğa taşımıştır fatih terim. bunları yaparken de gereksiz havaya girenlerin, kendini dev aynasında görenlerin her birini teker teker ait oldukları yere göndermiş, kendisini tekrar ispatlamış, takımının tekrar ülkenin en büyüğü olduğunu hatırlatmış, milyonlarca taraftarını da çapsız adamların dilinden kurtarmıştır.
işte bu yüzden benim en keyif aldığım şampiyonluk kesinlikle 2017-2018 şampiyonluğudur. intikam hissini bu kadar net hissettiğim bir sezon daha olmamıştı 2005-2006'da dahil.
uzun lafın kısası bu adamın değerini bilelim . allah seni başımızdan eksik etmesin hocam. nice şampiyonluklara.
