48
orta okulda beden derslerinden hatırlıyorum bu belayı. hoca deponun anahtarını verirdi, gidin beğendiğiniz topu alın derdi.
bir kere bundan almıştık. adını duymuşuz ya: mikasa! bunu alalım dedik, b*k var her duyduğuna özeniyorsun. bir heyecanla koştuk bahçeye, başladık maça. ulan zaten sırt çantası takınca devrilme riski taşıyan bir boyuttayım, topa vuruyorum ağır da vicdansız, gitmiyor ki adam gibi. gitmez tabi! ne diyor newton'un 2. hareket yasası; f=m×a. yani uygulanan kuvvet eşittir cismin kütlesi çarpı cismin ivmesi. ulan benim kuvvetim ne ki topun ivmesi olsun. 1000 kilo lan o top; kimse beni aksine ikna edemez. her vuruşum rakibin bacak seviyesinde, yukarı çıkmıyor. anla değil mi sana göre değil bu top, gülle gibi. topu zaten adam akıllı yükseltebilince kendimi seyit onbaşı gibi hissediyorum.
daha sonra hayattan sıkılmış olacağım ki mermiye kafa atmaya karar verdim, topu kafayla uzaklaştırayım dedim. ama top değil ruhum uzaklaştı. vurmamla hanyayı konya'yı gördüm, semazenler gibi sağ elimi daldırdım sol elimi kaldırdım, mevlana gibi dönerken yere kapaklandım. ruhum gökyüzüne yükselirken bedenimse pamela şarkısı gibi yerçekimine yenik düştü. newton'un formülüne uygun olarak topun bana uyguladığı kuvvetin ivmesiyle berzah alemine şaak diye ulaştım.
ciddi ciddi kendime gelemedim. leyla ile mecnun finalinde diyor ya ilkokulda bir kaza geçiriyor mecnun, yatağa bağlı kalıyor diye. heh az kalsın mecnun oluyordum işte. mecnun'un balığa baktığı gibi bakıyorum. neyse babamı çağırdılar; aynı okuldayız, öğretmen kendisi. korktu tabi. herkes korktu, nasıl korkmasın tek topla allah'ıma kavuşuyordum. acile gittik falan filan feşmekan; beyin sarsıntısı imiş. kandilli rasathanesi de duyurmuş bilmekisteyenadam merkezli 7.3 diye.
bir süre sonra kendime geldim, çok şükür. mala bağladığım için her detayı çok iyi hatırlamıyorum zaten. babamın korkusunun nimeti olarak da eve dönerken bakkala uğradık, ne istersem aldık. herhalde hala dışarıdan kötü görünüyordum ki normalde asla cips seçtirmeyen bakkal bile sevabına tasolu cips aramama ses etmedi.
o gün bugündür ben kafa topuna çıkmam. hala halı sahada korkarım, asla müdahale etmem. öyle işte, entry bitti.
bir kere bundan almıştık. adını duymuşuz ya: mikasa! bunu alalım dedik, b*k var her duyduğuna özeniyorsun. bir heyecanla koştuk bahçeye, başladık maça. ulan zaten sırt çantası takınca devrilme riski taşıyan bir boyuttayım, topa vuruyorum ağır da vicdansız, gitmiyor ki adam gibi. gitmez tabi! ne diyor newton'un 2. hareket yasası; f=m×a. yani uygulanan kuvvet eşittir cismin kütlesi çarpı cismin ivmesi. ulan benim kuvvetim ne ki topun ivmesi olsun. 1000 kilo lan o top; kimse beni aksine ikna edemez. her vuruşum rakibin bacak seviyesinde, yukarı çıkmıyor. anla değil mi sana göre değil bu top, gülle gibi. topu zaten adam akıllı yükseltebilince kendimi seyit onbaşı gibi hissediyorum.
daha sonra hayattan sıkılmış olacağım ki mermiye kafa atmaya karar verdim, topu kafayla uzaklaştırayım dedim. ama top değil ruhum uzaklaştı. vurmamla hanyayı konya'yı gördüm, semazenler gibi sağ elimi daldırdım sol elimi kaldırdım, mevlana gibi dönerken yere kapaklandım. ruhum gökyüzüne yükselirken bedenimse pamela şarkısı gibi yerçekimine yenik düştü. newton'un formülüne uygun olarak topun bana uyguladığı kuvvetin ivmesiyle berzah alemine şaak diye ulaştım.
ciddi ciddi kendime gelemedim. leyla ile mecnun finalinde diyor ya ilkokulda bir kaza geçiriyor mecnun, yatağa bağlı kalıyor diye. heh az kalsın mecnun oluyordum işte. mecnun'un balığa baktığı gibi bakıyorum. neyse babamı çağırdılar; aynı okuldayız, öğretmen kendisi. korktu tabi. herkes korktu, nasıl korkmasın tek topla allah'ıma kavuşuyordum. acile gittik falan filan feşmekan; beyin sarsıntısı imiş. kandilli rasathanesi de duyurmuş bilmekisteyenadam merkezli 7.3 diye.
bir süre sonra kendime geldim, çok şükür. mala bağladığım için her detayı çok iyi hatırlamıyorum zaten. babamın korkusunun nimeti olarak da eve dönerken bakkala uğradık, ne istersem aldık. herhalde hala dışarıdan kötü görünüyordum ki normalde asla cips seçtirmeyen bakkal bile sevabına tasolu cips aramama ses etmedi.
o gün bugündür ben kafa topuna çıkmam. hala halı sahada korkarım, asla müdahale etmem. öyle işte, entry bitti.
