382
özel eğitim kurumunda çalışıyorum. dışarda oturuyordum ve inanılmaz bir deprem başladı. yanımdaki bir arkadaşım “annem, annem içeride”, diğeri de “bitmiyor, durmuyor.” diye bağırdı kaç kez. sekreter ablanın kızı aradı beşinci katta balkondan atlayacakmış evdeki her şey kırıldı bina yıkılacak diye. kadın çıldırmış bir şekilde arabasına atlayıp gitti annelik içgüdüsüyle 10-15 saniyede. tüm bunlar olurken kırılan ve titreyen cam sesleri, gözlerimin önünde sallanan koskoca bina...
bir yandan yıkılacak diye binadan kaçarken bir yandan içerideki iş arkadaşlarımı, çocukları ve ailemi düşünüyorum.
çok fenaydı. allah hiçbirimize yaşatmasın.
not: normalde deprem olurken bilgisayar oyununun başından kalkmam.
edit: şunu yazarken artçı oldu.
bir yandan yıkılacak diye binadan kaçarken bir yandan içerideki iş arkadaşlarımı, çocukları ve ailemi düşünüyorum.
çok fenaydı. allah hiçbirimize yaşatmasın.
not: normalde deprem olurken bilgisayar oyununun başından kalkmam.
edit: şunu yazarken artçı oldu.
