13588
umutsuzluğun ve karamsarlığın hâkim olduğu sözlüğümüz.
aslında bu söyleyeceklerimi kabataslak bir biçimde 14 haziran 2020 çaykur rizespor galatasaray maçı başlığına yazmıştım. fakat entry'i maç stresinin verdiği hararetle yazarken sözlük formatını ezip geçmişim farkında olmadan, haklı olarak da silindi. amacım bu yazdıklarımı herkesin görmesiydi. belki yazdıklarımla sözlükteki karamsar havayı bir nebze olsun dağıtabilirim diye düşünmüştüm. maalesef bu karamsar hava hâlâ devam ediyor.
nedense bazılarımızda şampiyonluk ihtimalimiz matematiksel olarak sıfırlanmış da trabzon ile başakşehir arasında bir tercih yapmaya zorlanmışız gibi bir hâl var. bir galatasaraylı olarak bunu hiçbir zaman anlamıyorum. hani galatasaray adının olduğu yerde umut vardı? hani imkânsız galatasarayca değildi?
"bu oyuncu grubuyla şampiyonluk hayal."
"bu kadroyla trabzon bizi darmaduman eder."
"bence kalan maçlara çıkmayalım."
bu sözler size tanıdık geliyor mu? bu cümlelerin çoğu geçen günlerde twitter'da ortaya çıkan, aslen trabzonsporlu olup galatasaraylı kılığına giren trollerdi. bugünkü 14 haziran 2020 çaykur rizespor galatasaray maçı hakkında çok şey konuşulabilir, konuşuluyor da. muslera ve andone'nin sakatlıkları, hakemin kötü maç yönetimi, takımın kötü oyunu vesaire. ama daha oynanacak 7 maç var ve "şampiyonluk gitti" demek için henüz çok erken. bu hamsiler belki de bu umutsuz ruh hâlinden yüz bulup böyle ucuz işlere kalkışıyor. onlara bu kozu biz veriyoruz maalesef. üstelik takımımız psikolojik anlamda kırılgan bir yapıya sahip ve bu herkes tarafından bilinen bir gerçek. eğer biz taraftar olarak böyle panik yaparsak oyuncular da bundan etkilenir ve her şey dönülmez bir noktaya gelir sırf bu yüzden.
belki takımdaki bazı oyuncular bekleneni veremiyor olabilir. bazıları sahada mücadele etmeden ortalıkta dolaşıyor olabilir, bunlar tabi ki eleştirilecek. zaten eleştiri olmazsa insanlar kendilerini düzeltemezler. ama şu da bir gerçek; lig bitmedi ve yarışımız hâlâ sürüyor. ne zaman ki matematiksel olarak galatasaray'ın şampiyonluk iddiası biter, o zaman "şampiyonluk gitti" diyebiliriz. kaldı ki, geçen sene bu takımın 8 puan geriden gelip şampiyon olduğuna herkes gibi ben de tanık olduktan sonra bu sene de galatasaray'ın şampiyon olacağını düşünüyorum, inşallah yanılmam.*
hülasa sevgili kardeşlerim, lütfen "bittik biz beyler" diyen emre belözoğlu modundan çıkalım artık. fatih terim'in de dediği gibi, "kaybettiğinde değil, vazgeçtiğinde yenilirsin!"
(bkz: şimdi sen yeniden aslan gibi savaş galatasaray)
aslında bu söyleyeceklerimi kabataslak bir biçimde 14 haziran 2020 çaykur rizespor galatasaray maçı başlığına yazmıştım. fakat entry'i maç stresinin verdiği hararetle yazarken sözlük formatını ezip geçmişim farkında olmadan, haklı olarak da silindi. amacım bu yazdıklarımı herkesin görmesiydi. belki yazdıklarımla sözlükteki karamsar havayı bir nebze olsun dağıtabilirim diye düşünmüştüm. maalesef bu karamsar hava hâlâ devam ediyor.
nedense bazılarımızda şampiyonluk ihtimalimiz matematiksel olarak sıfırlanmış da trabzon ile başakşehir arasında bir tercih yapmaya zorlanmışız gibi bir hâl var. bir galatasaraylı olarak bunu hiçbir zaman anlamıyorum. hani galatasaray adının olduğu yerde umut vardı? hani imkânsız galatasarayca değildi?
"bu oyuncu grubuyla şampiyonluk hayal."
"bu kadroyla trabzon bizi darmaduman eder."
"bence kalan maçlara çıkmayalım."
bu sözler size tanıdık geliyor mu? bu cümlelerin çoğu geçen günlerde twitter'da ortaya çıkan, aslen trabzonsporlu olup galatasaraylı kılığına giren trollerdi. bugünkü 14 haziran 2020 çaykur rizespor galatasaray maçı hakkında çok şey konuşulabilir, konuşuluyor da. muslera ve andone'nin sakatlıkları, hakemin kötü maç yönetimi, takımın kötü oyunu vesaire. ama daha oynanacak 7 maç var ve "şampiyonluk gitti" demek için henüz çok erken. bu hamsiler belki de bu umutsuz ruh hâlinden yüz bulup böyle ucuz işlere kalkışıyor. onlara bu kozu biz veriyoruz maalesef. üstelik takımımız psikolojik anlamda kırılgan bir yapıya sahip ve bu herkes tarafından bilinen bir gerçek. eğer biz taraftar olarak böyle panik yaparsak oyuncular da bundan etkilenir ve her şey dönülmez bir noktaya gelir sırf bu yüzden.
belki takımdaki bazı oyuncular bekleneni veremiyor olabilir. bazıları sahada mücadele etmeden ortalıkta dolaşıyor olabilir, bunlar tabi ki eleştirilecek. zaten eleştiri olmazsa insanlar kendilerini düzeltemezler. ama şu da bir gerçek; lig bitmedi ve yarışımız hâlâ sürüyor. ne zaman ki matematiksel olarak galatasaray'ın şampiyonluk iddiası biter, o zaman "şampiyonluk gitti" diyebiliriz. kaldı ki, geçen sene bu takımın 8 puan geriden gelip şampiyon olduğuna herkes gibi ben de tanık olduktan sonra bu sene de galatasaray'ın şampiyon olacağını düşünüyorum, inşallah yanılmam.*
hülasa sevgili kardeşlerim, lütfen "bittik biz beyler" diyen emre belözoğlu modundan çıkalım artık. fatih terim'in de dediği gibi, "kaybettiğinde değil, vazgeçtiğinde yenilirsin!"
(bkz: şimdi sen yeniden aslan gibi savaş galatasaray)
