39
eski bir fotoğraf albümüne bakar, o mutlu sahneleri bazen özlemle anarsın ya hani...
doksanlı yılların galatasaray'ını yaşamış, hafızalarının en güzel yerine doldurmuş insanlarda bu hissiyatı uyandırır her notasıyla...
sanki akşam evde şampiyonlar ligi maçı izleme kavgası verecek, olaylı juventus maçında uyur uyanık salonun etrafında dolanırken gol diye kendini odaya atacak, hertha berlin maçının ertesi sabahı skoru sorunca inanamayacak, popescu'nun penaltısından sonra yakındaki bölükten kutlama amaçlı makineli tüfek atışı yapılacak da sevinç bi anda üç buçuk atmaya dönecek falan gibi gelir...
mükemmel ötesi günlerdi. belki 20 yıl daha hiçbir türk takımı o zamanları yaşayamayacak. yaşasa bile aynı tadı vermeyecek...
ne mutlu bize ki o günleri yaşadık, o seviyeleri gördük.
galatasarayım sen çok yaşa...
doksanlı yılların galatasaray'ını yaşamış, hafızalarının en güzel yerine doldurmuş insanlarda bu hissiyatı uyandırır her notasıyla...
sanki akşam evde şampiyonlar ligi maçı izleme kavgası verecek, olaylı juventus maçında uyur uyanık salonun etrafında dolanırken gol diye kendini odaya atacak, hertha berlin maçının ertesi sabahı skoru sorunca inanamayacak, popescu'nun penaltısından sonra yakındaki bölükten kutlama amaçlı makineli tüfek atışı yapılacak da sevinç bi anda üç buçuk atmaya dönecek falan gibi gelir...
mükemmel ötesi günlerdi. belki 20 yıl daha hiçbir türk takımı o zamanları yaşayamayacak. yaşasa bile aynı tadı vermeyecek...
ne mutlu bize ki o günleri yaşadık, o seviyeleri gördük.
galatasarayım sen çok yaşa...
