5867
sadece şu yaşadıklarımı örnek verip konuyu kapatmak istiyorum:
1.
yıl 1999: daha uefa kupası kazanılmamış vs. haziran ayında o zamanki kız arkadaşımın ailesinin yanına cenevre’ye gitmişiz. haziran, temmuz ve ağustos’un iki haftası toplam 2.5 ay orada kalıyoruz. haliyle ilk 10 günden sonra ortama alışıp gece çıkmalara falan başlamışız. leman gölü’nün kıyısında açık hava panayırı yapılırdı cenevre’de. orada müzik dinliyoruz, bira içiyoruz. çok kalabalık. masaya bizim yaşlarda gençler oturmak istiyorlar. tabi ki diyoruz. 5 dakikaya muhabbet başlıyor.
“selam david ben. interrail ile dolaşıyorum. liverpool’danım. siz?”
“selam. kowalski ben. istanbul.”
“oo galatasaray. hagi”
“hehe aynen”
2.
yıl 2003: yine yaz ayları bu sefer başka bir kız arkadaşımın grubuyla interrail’dayız. madrid’de bir festivale denk geldik. dönüşte kocaman bir grup olduk ve tren istasyonunun hemen aşağısındaki parkta takılıyoruz. real madrid formalı bir çocuk bizim istanbul’dan geldiğimizi öğrenmiş. “hey kowalski. you like galatasaray? hagi?” “sure. he is our idol”
aradan 3 sene geçmiş adam hala galatasaray ve hagi diyor. eleman real madrid taraftarı.
3.
yıl 2007: hızlı ilişkiler geride kalmış, istediğim bir işe girmişim. yine güzel bir sevgilim var ama bu defa ilişkimiz ciddi. bu arada hem müzik hem yayıncılık aynı anda gidiyor. sürekli yurt dışı müzik fuarlarına gidiyorum. nitekim almanya musik messe’deyim. bir cihazı çok beğeniyorum. ama fuarda cihaz satın almak yasak. o yüzden butik üretici danimarkalı ema ile sözleşiyoruz. fuar çıkışı frankfurt am mein’daki irish pub’da buluşacağız. ema bana pedalı getirecek. ilk biralar benden. akşam 20.30’da buluşuyoruz. irıish pub’da formalı bir sürü insan var zar zor yer buluyoruz. eintracht frankfurt küme düşmemeye oynuyor. riskli maçlardan birisi. ama işler iyi gitmiyor herkes üzgün, tepkiler vs, ortam gergin. ema bana “sen neredendin kowalski?” diyor. “istanbul” diyorum. “oo tam bir futbol şehri. galatasaray’ı seviyor musun? hagi?” diyor. “hagi ilah ya sevmez miyim?” diyorum.
bunların hepsini bizzat yaşadım. istisnasız her gittiğim ülke ve şehirde hagi-galatasaray muhabbeti yaptım. ve konuyu hiç bir zaman ben açmadım.
bilmiyorum alex için benzeri oluyor mudur? hiç sanmıyorum.
1.
yıl 1999: daha uefa kupası kazanılmamış vs. haziran ayında o zamanki kız arkadaşımın ailesinin yanına cenevre’ye gitmişiz. haziran, temmuz ve ağustos’un iki haftası toplam 2.5 ay orada kalıyoruz. haliyle ilk 10 günden sonra ortama alışıp gece çıkmalara falan başlamışız. leman gölü’nün kıyısında açık hava panayırı yapılırdı cenevre’de. orada müzik dinliyoruz, bira içiyoruz. çok kalabalık. masaya bizim yaşlarda gençler oturmak istiyorlar. tabi ki diyoruz. 5 dakikaya muhabbet başlıyor.
“selam david ben. interrail ile dolaşıyorum. liverpool’danım. siz?”
“selam. kowalski ben. istanbul.”
“oo galatasaray. hagi”
“hehe aynen”
2.
yıl 2003: yine yaz ayları bu sefer başka bir kız arkadaşımın grubuyla interrail’dayız. madrid’de bir festivale denk geldik. dönüşte kocaman bir grup olduk ve tren istasyonunun hemen aşağısındaki parkta takılıyoruz. real madrid formalı bir çocuk bizim istanbul’dan geldiğimizi öğrenmiş. “hey kowalski. you like galatasaray? hagi?” “sure. he is our idol”
aradan 3 sene geçmiş adam hala galatasaray ve hagi diyor. eleman real madrid taraftarı.
3.
yıl 2007: hızlı ilişkiler geride kalmış, istediğim bir işe girmişim. yine güzel bir sevgilim var ama bu defa ilişkimiz ciddi. bu arada hem müzik hem yayıncılık aynı anda gidiyor. sürekli yurt dışı müzik fuarlarına gidiyorum. nitekim almanya musik messe’deyim. bir cihazı çok beğeniyorum. ama fuarda cihaz satın almak yasak. o yüzden butik üretici danimarkalı ema ile sözleşiyoruz. fuar çıkışı frankfurt am mein’daki irish pub’da buluşacağız. ema bana pedalı getirecek. ilk biralar benden. akşam 20.30’da buluşuyoruz. irıish pub’da formalı bir sürü insan var zar zor yer buluyoruz. eintracht frankfurt küme düşmemeye oynuyor. riskli maçlardan birisi. ama işler iyi gitmiyor herkes üzgün, tepkiler vs, ortam gergin. ema bana “sen neredendin kowalski?” diyor. “istanbul” diyorum. “oo tam bir futbol şehri. galatasaray’ı seviyor musun? hagi?” diyor. “hagi ilah ya sevmez miyim?” diyorum.
bunların hepsini bizzat yaşadım. istisnasız her gittiğim ülke ve şehirde hagi-galatasaray muhabbeti yaptım. ve konuyu hiç bir zaman ben açmadım.
bilmiyorum alex için benzeri oluyor mudur? hiç sanmıyorum.
