ırkçılık

dünyada her yerde vardır; yoktur diyen, biz yapmıyoruz diyen yalan söyler.
irkçılık bir sonuçtur ve antropolojik olarak insanın dna mirasında olan bir güdüdür ki bunun temeli de kabile-klan ayrımlarında yatmaktadır.
insanın, içinde bulunduğumuz zaman diliminde modernleşmesi, özellikle sosyal bilimlerde olan gelişmeler ışığında ırkçılığın yanlış olduğu, herhangi bir ırk ya da milletin diğerinden üstün olmadığı, insanın kendi yapmadığı seçimlerden dolayı ayrıştırılmaması gerektiği anlaşılmıştır ama ırkçılık sürmektedir. buradaki paradoksal durum görülünce ister istemez şu soru sorulacaktır; madem o kadar gelişme oldu ama neden insanlar hala ırkçılığı aşamıyorlar ?
doğadaki diğer hayvanlar gibi tıpkı bir hayvan olan insan daima kendisini özel hissetmek ister ve kendisi gibi olmayanı öteler ve ayrıca çeşitli primat eylemlerini hala benliğinde taşır. sözgelimi, herkes şiddetin, savaşın, tecavüzün kötü kavramlar olduğunu söyler ama bu kavramlar yapılmaya devam eder hatta sözleri ile karşı olan insanlar eylemleri ile bu kavramları gerçekleştirmeye devam ederler.
irkçılık aşılamayacak bir kavramdır, yanlış olsa da insan varoldukta varlığını koruyacaktır maalesef.