181
ben dahil birçoğumuzun keşkelerinden biridir. o gün radyodan maçı dinleyenlerden o anları kaç kere anlatmalarını istemişimdir bilmiyorum. rivayete göre tüm ülke tek yürek olmuş bu maçı bekliyormuş. ilk maçtaki sonuca rağmen herkes turun geçileceğinden emin. gerçekten muazzam bir ortam olsa gerek. inanmayan kimse yok. mustafa denizli’yi ekranda gördüğünüzde rövanşta 5 atarız demecinin boş olmadığını anlıyorsun. önce kendisi ve futbolcu kadrosu zafere inanmış sonra da koca bir ülkeyi bu zafere inandırmışlardır. futbol tarihimizdeki kırılma anlarından biridir bana kalırsa bu maç. sahada kazanılanı masa başında da kaybetmeyerek o yılki şanlı avrupa şampiyon kulüpler kupası yürüyüşümüz devam etmiştir. (bkz: avrupa avrupa duy sesimizi)
