334
ülkemizin şahane romancıları vardır, özellikle köy romanlarını başka bir severim. ülkenin en can yakıcı sorunlarını çok iyi anlatmışlardır. çok iyi betimlerler, şu günde bile yaşananları.
kemal tahir, fakir baykurt, sabahattin ali, necati cumalı, yaşar kemal, orhan kemal ve ismini şu anda yazamadığım pek çok yazarımız, iyi ki varlar.
konu konuyu açtı, neden mert hakan başlığında köy romanı yazıyorum? anlatayım efendim.
bir çoğunda rastlamışımdır; köyün yakışıklı, efendi, namuslu, tuttuğunu koparan, ailesine bakan, etrafında sevilen bir genci vardır, köyen güzel kızına abayı yakmıştır. göz göze gelirler, kız utanır bakmaya, utanır utanmasına da kızın gönlü de bizim yakışıklı gençtedir.
sonra yavşak biri çıkar. ipsiz sapsız, bir boka yaramayan, kazandığı her şeyi babasının katakullisi sayesinde kazanmıştır. köyde bunu seven yoktur ama zenginliğinden mütevellit, yanında üç-beş it serseri yancısı olur. kıza takar kafayı, kız buna pas vermedikçe daha da takar. ehhh, köyün en zenginin oğludur kolay mı ona bakmamak.
benim hatırladığım hikâyenin sonu; bizim gözüpek, efendi, namuslu, onurlu gencimizin azmiyle sona erer ve kızla evlenip mutlu olurlar.
hikâyeyi neden yazdığımı anlamışsınızdır da, anlamayan olursa diye, açayım.
köyün namuslu, efendisi çocuğu galatasaray'dır, güzel kız da mert hakan yandaş.
peki bu onursuz, her kazandığını hileyle hurdayla, yanına üç-beş yancı toplayarak, zorbalıkla kazanan yavşak kim derseniz? onu da size bırakıyorum.
iyi bayramlar.
kemal tahir, fakir baykurt, sabahattin ali, necati cumalı, yaşar kemal, orhan kemal ve ismini şu anda yazamadığım pek çok yazarımız, iyi ki varlar.
konu konuyu açtı, neden mert hakan başlığında köy romanı yazıyorum? anlatayım efendim.
bir çoğunda rastlamışımdır; köyün yakışıklı, efendi, namuslu, tuttuğunu koparan, ailesine bakan, etrafında sevilen bir genci vardır, köyen güzel kızına abayı yakmıştır. göz göze gelirler, kız utanır bakmaya, utanır utanmasına da kızın gönlü de bizim yakışıklı gençtedir.
sonra yavşak biri çıkar. ipsiz sapsız, bir boka yaramayan, kazandığı her şeyi babasının katakullisi sayesinde kazanmıştır. köyde bunu seven yoktur ama zenginliğinden mütevellit, yanında üç-beş it serseri yancısı olur. kıza takar kafayı, kız buna pas vermedikçe daha da takar. ehhh, köyün en zenginin oğludur kolay mı ona bakmamak.
benim hatırladığım hikâyenin sonu; bizim gözüpek, efendi, namuslu, onurlu gencimizin azmiyle sona erer ve kızla evlenip mutlu olurlar.
hikâyeyi neden yazdığımı anlamışsınızdır da, anlamayan olursa diye, açayım.
köyün namuslu, efendisi çocuğu galatasaray'dır, güzel kız da mert hakan yandaş.
peki bu onursuz, her kazandığını hileyle hurdayla, yanına üç-beş yancı toplayarak, zorbalıkla kazanan yavşak kim derseniz? onu da size bırakıyorum.
iyi bayramlar.
