862
27 eylül 2006 liverpool galatasaray maçında 2 gol atıp yediğimiz 3 gole karşılık vermiştir. liverpool bir sene sonra aynı statta beşiktaş'a 8 gol atacaktı. ümit, hasan, necati gibi futbolcularımızın değerini ve avrupa kimliğimizin haybeye kazanılmadığını hatırlamak için 2006-2007 şampiyonlar ligi'ndeki aldığımız sonuçlara tekrar bakmak gerekir. olimpiyat stadı, yabancı sınırı ve çok kısıtlı kadroya rağmen hemen hemen hiçbir maçta ezilmedik.
ben açıkçası olimpiyat stadı yerine şimdiki stadımız gibi bir statta oynasaydık o gruptan çıkabileceğimizi düşünüyorum. olimpiyat stadı başlı başına handikaptı. ilk maçımızda bordeaux ile golsüz berabere kaldık. iki puan böylece gittiği gibi bordeaux'a bir puan verdik. ikinci maçta 3-0'dan 3-2'ye getirdik. gücümüz yetmedi ama başımız dik döndük. canımı en çok sıkan maç, gruptaki 3. maçtır. iliç'in golüyle öne geçtik ama 2. yarı 2 gol yedik ve aslında gruptan çıkma hayalimiz o maç suya düştü. o maçta berabere kalabilseydik psv ile puan farkı 3 puan azalacaktı. şampiyonlar liginde yenilmemek bu yüzden çok önemli. skoru tutabilseydik psv'nin önünde yer alma fırsatımız olacaktı. stat faktörü olmadığı için deplasman maçlarını yine yenilgi yazsak bile dediğim gibi gerçekleşen senaryoda sekiz puanla ikinci sırada gruptan çıkacaktık.
şimdi sıklıkla söylenen makas c grubunda da aslında bir hayli genişti. ne psv ile ne de bordeauxla kıyaslanacak durumda değildik. liverpool bir sene öncenin şampiyonu. ancak çıkıp topumuzu oynuyorduk. mert hakan, emre kılınç gibi futbolcularımızın katılımı ve verimsiz yabancıların yerine makul ve faydalı oyuncularımızı koruyabilirsek yeniden eskisi gibi avrupa'da bize yakışan mücadeleyi verecek bir takım olacağımızı düşünüyorum. kriz varsa herkese var. enseyi karartmaya gerek yok.
ümit'ten nerelere geldik.*
ben açıkçası olimpiyat stadı yerine şimdiki stadımız gibi bir statta oynasaydık o gruptan çıkabileceğimizi düşünüyorum. olimpiyat stadı başlı başına handikaptı. ilk maçımızda bordeaux ile golsüz berabere kaldık. iki puan böylece gittiği gibi bordeaux'a bir puan verdik. ikinci maçta 3-0'dan 3-2'ye getirdik. gücümüz yetmedi ama başımız dik döndük. canımı en çok sıkan maç, gruptaki 3. maçtır. iliç'in golüyle öne geçtik ama 2. yarı 2 gol yedik ve aslında gruptan çıkma hayalimiz o maç suya düştü. o maçta berabere kalabilseydik psv ile puan farkı 3 puan azalacaktı. şampiyonlar liginde yenilmemek bu yüzden çok önemli. skoru tutabilseydik psv'nin önünde yer alma fırsatımız olacaktı. stat faktörü olmadığı için deplasman maçlarını yine yenilgi yazsak bile dediğim gibi gerçekleşen senaryoda sekiz puanla ikinci sırada gruptan çıkacaktık.
şimdi sıklıkla söylenen makas c grubunda da aslında bir hayli genişti. ne psv ile ne de bordeauxla kıyaslanacak durumda değildik. liverpool bir sene öncenin şampiyonu. ancak çıkıp topumuzu oynuyorduk. mert hakan, emre kılınç gibi futbolcularımızın katılımı ve verimsiz yabancıların yerine makul ve faydalı oyuncularımızı koruyabilirsek yeniden eskisi gibi avrupa'da bize yakışan mücadeleyi verecek bir takım olacağımızı düşünüyorum. kriz varsa herkese var. enseyi karartmaya gerek yok.
ümit'ten nerelere geldik.*
