226
(bkz: tarihte bugün)
(bkz: hakan balta'nın gaziantepspor'a attığı gol)
hem kendim hem de cimbomum açısından bir hayli epik olan, günlerce etkisinde kaldığım efsanevi maç.
25 nisan 2015 eskişehirspor fenerbahçe maçında fener'in 2 puan kaybetmesi, bizim için büyük fırsattı.
maçı kazanmamız halinde, ligin bitimine 6 hafta kala fenerbahçe'nin 1 puan önüne geçecektik.
o heyecanla sami yen'de yerimi almıştım.
aslında maçın krize gireceği ve golün gecikeceği, daha maçın ilk dakikalarında içime doğmuştu.
ilk yarı bitti, gol yok.
2. yarı başladı, 60. dakika, gol yok.
70. dakika, gol yok.
80. dakika, gol yok.
yook, yook, yook.
gol bir türlü gelmiyordu. ben de oflaya poflaya dakikaları tüketiyordum.
mutlak gol pozisyonlarını cömertçe harcıyorduk.
"hayır ya bu maç böyle bitmemeli!" dediğimi hatırlıyorum tribünde yanımdakilere.
heyecandan ellerim buz gibi olmuştu. ağlayacak hale gelmiştim.
ve dakikalar 85'i gösterdiğinde bir köşe vuruşu kullanıyordu galatasaray.
selçuk kale ağzına gönderdi, hakan balta kafayı vurdu ve ben kendimi kaybettim.
"gol" çığlıklarımın ardı arkası kesilmiyordu.
çünkü bu gol 20. şampiyonluğun kapısını ardına kadar açan goldü.
eğer o gün biz maçı alamasaydık, ben inanın ağlaya ağlaya eve gider, ertesi gün de ağlamaya devam ederdim.
bu maçta attığı golden ötürü hakan balta'ya gerçekten çok teşekkür ediyorum.
yıllarca parçalıyı giydi, efendiliğiyle hepimizin sevgisini kazandı.
bana hakan balta denince hep bu maç ve attığı bu gol geliyor aklıma.
(bkz: olacak olacak)
https://tr.beinsports.com/...ay/hakan-balta-15909
(bkz: hakan balta'nın gaziantepspor'a attığı gol)
hem kendim hem de cimbomum açısından bir hayli epik olan, günlerce etkisinde kaldığım efsanevi maç.
25 nisan 2015 eskişehirspor fenerbahçe maçında fener'in 2 puan kaybetmesi, bizim için büyük fırsattı.
maçı kazanmamız halinde, ligin bitimine 6 hafta kala fenerbahçe'nin 1 puan önüne geçecektik.
o heyecanla sami yen'de yerimi almıştım.
aslında maçın krize gireceği ve golün gecikeceği, daha maçın ilk dakikalarında içime doğmuştu.
ilk yarı bitti, gol yok.
2. yarı başladı, 60. dakika, gol yok.
70. dakika, gol yok.
80. dakika, gol yok.
yook, yook, yook.
gol bir türlü gelmiyordu. ben de oflaya poflaya dakikaları tüketiyordum.
mutlak gol pozisyonlarını cömertçe harcıyorduk.
"hayır ya bu maç böyle bitmemeli!" dediğimi hatırlıyorum tribünde yanımdakilere.
heyecandan ellerim buz gibi olmuştu. ağlayacak hale gelmiştim.
ve dakikalar 85'i gösterdiğinde bir köşe vuruşu kullanıyordu galatasaray.
selçuk kale ağzına gönderdi, hakan balta kafayı vurdu ve ben kendimi kaybettim.
"gol" çığlıklarımın ardı arkası kesilmiyordu.
çünkü bu gol 20. şampiyonluğun kapısını ardına kadar açan goldü.
eğer o gün biz maçı alamasaydık, ben inanın ağlaya ağlaya eve gider, ertesi gün de ağlamaya devam ederdim.
bu maçta attığı golden ötürü hakan balta'ya gerçekten çok teşekkür ediyorum.
yıllarca parçalıyı giydi, efendiliğiyle hepimizin sevgisini kazandı.
bana hakan balta denince hep bu maç ve attığı bu gol geliyor aklıma.
(bkz: olacak olacak)
https://tr.beinsports.com/...ay/hakan-balta-15909
