8
askerlik günlerimdeki en büyük sevincim olan 2005-2006 şampiyonluğudur. o günkü nöbetçi astsubay (fenerbahçeliydi.) mustafa keçeli'nin golünden sonra televizyonu kapatmıştı, bütün iletişim yolları kapanmıştı.
nöbetçi subaya ben ve birkaç arkadaşımla gidip televizyonu açtığımızda fener maçı 1-1 olmuştu. 15 ay askerlik yaptım ama o uzatma dakikaları kadar uzun gelmemişti.
bu şampiyonluğun başka bir özelliği kendi galibiyetimiz haricinde rakibimizinde puan kaybetme zorunluluğudur.
o yüzdende çok zor bir şampiyonluktur.
kıbrıs gibi bir yerde bana o şampiyonluğu yaşatanlara hayatım boyunca minnet duyacağım.
son sözümde şudur. mustafa keçeli seni de hiç unutmayacağım.
nöbetçi subaya ben ve birkaç arkadaşımla gidip televizyonu açtığımızda fener maçı 1-1 olmuştu. 15 ay askerlik yaptım ama o uzatma dakikaları kadar uzun gelmemişti.
bu şampiyonluğun başka bir özelliği kendi galibiyetimiz haricinde rakibimizinde puan kaybetme zorunluluğudur.
o yüzdende çok zor bir şampiyonluktur.
kıbrıs gibi bir yerde bana o şampiyonluğu yaşatanlara hayatım boyunca minnet duyacağım.
son sözümde şudur. mustafa keçeli seni de hiç unutmayacağım.
