18
nasip olmamıştır, sonuna kadar iyi götürdüğümüz bi sezondu ama son haftalarda havlu atmıştık. o sezon bütün iç saha maçlarına gittiğim çok net hatırladığım ve üzüntüsünü içimde ayrı yaşadığım bi sezondur. sezon içerisinde çok önemli kırılma maçları vardı bunlardan ilki 27. hafta sami yen'deki trabzon maçı, rakibin başında şenol güneş, szymkowiak'ın jeneriklik golü (o kale arkasındaydım) ve artık tek kaleye çevirdiğimiz ama bi türlü golü bulamadığımız dakikalarda son saniye gökdeniz'in golüyle bizi 2-0 yenmişlerdi. o maçta fenerbahçe ile puan farkı 7 ye yükselmişti, yine de pes etmedik, hatta pancu'nun kaleyi koruduğu meşhur beşiktaş'ın kadıköy galibiyeti sonrası bi hafta sonra yeniden ümitlenmiştik ve kazanmaya devam ettik. ta ki diğer kırılma maçı olan 32. haftadaki gençlerbirliği maçına kadar. yine sami yen'de oynuyorduk, rakip fenerbahçe ise aynı hafta ankaragücü'yle deplasmanda oynuyordu. bi yandan statta maçı izlerken bi yandan radyodan o maçı takip ediyorduk. golü de erken bulduk cihan'la hatta ankara'dan gol haberi de gelmişti ankaragücü atmıştı ama o dönemin iyi kadrosuna sahip takımlarından gençlerbirliği ersun yanal'la bizi 2-1 yenmeyi başarmıştı. işte o maç ayağımıza gelen fırsatı değerlendiremedik ve 1 hafta sonra 33. hafta kadıköy'e 4 puan geride gitmek zorunda kaldık. o maçı da 1-0 kaybederek maalesef 100.yılımızda 3 büyükler içinde şampiyon olamayan tek takım olarak kaldık. hatta trabzon bile bizi geçmeyi başarmıştı o sezon.
her ne kadar 100. yılımızda şampiyon olamasak da, o sezona dair çok güzel anılar biriktirdim. 5-1'lik tarihi fenerbahçe kupa finali bi nebze olsun teselli olmuştu. ribery'i canlı canlı izlemek, kral-necati-ümit karan-hasan kabze dörtlüsünü bir arada görmek unutulmazdı. hatta hep o halde hatırlamak istediğim arda turan'da u21'den ilk kez o sezon a takıma yükselmişti ve resmi olarak ilk maçına o sezon çıkmıştı.
geriye dönüp baktığımda 100.yılında şampiyon olmayı başaramasak da, 115 yıl boyunca ne mutlu ki, üzerimize çıkmayacak bir leke bulaştırmamışız. sayısız zaferler, kupalar, hatıralar, unutulmaz avrupa maçları...
her ne kadar 100. yılımızda şampiyon olamasak da, o sezona dair çok güzel anılar biriktirdim. 5-1'lik tarihi fenerbahçe kupa finali bi nebze olsun teselli olmuştu. ribery'i canlı canlı izlemek, kral-necati-ümit karan-hasan kabze dörtlüsünü bir arada görmek unutulmazdı. hatta hep o halde hatırlamak istediğim arda turan'da u21'den ilk kez o sezon a takıma yükselmişti ve resmi olarak ilk maçına o sezon çıkmıştı.
geriye dönüp baktığımda 100.yılında şampiyon olmayı başaramasak da, 115 yıl boyunca ne mutlu ki, üzerimize çıkmayacak bir leke bulaştırmamışız. sayısız zaferler, kupalar, hatıralar, unutulmaz avrupa maçları...
