• 852
    üniversite sınavına hazırlandığım yıllarda yurtta arkadaşlarla kalırdık ve gece kalkıp kobe'nin maçlarını izlerdik.

    bize basketbolu sevdiren insan, çocukluk kahramanımız yahu, boru mu.
    haliyle aramızdaki bağ da daha farklı. ölümüne gerçekten ama gerçekten çok fazla üzüldüm.

    ancak sosyal medyada gördüğüm bazı abartılı yorumlar da bana cringe yaşatmadı değil.

    örnek veriyorum:
    -israfil sura üfle, dünyanın bir anlamı kalmadı, kobe öldü.
    -bilgisayardan basketbol oyunu açıp sabaha kadar 3'lük attım.
    -babam öldüğünde bu kadar üzülmedim.

    bıdı bıdı.

    peki ya lamar odom'a ne demeli:
    "eğer komadayken tanrı, 'kobe'nin canını bağışlayacağım ve senin canını alacağım' deseydi bunu kabul ederdim."

    yalancıyı öpmüyorlar ya!

    ya bsg şovmen herifler, müslüm ölür müslümcü olurlar, kobe ölür kobeci olurlar.
    her şeyiniz şov, her şeyiniz prim.

    sizin yüzünüzden kobe'yi tanımayan insanlar abuk sabuk konuşup acıları mukayese ediyor; yok depremde ölenlere bu kadar üzülmemişiz de vs vs

    jübile maçında 60 sayı atacak kadar da hırslı bir insan kobe.
    huzur içinde uyu mamba, seni hep saygıyla anacağız.
App Store'dan indirin Google Play'den alın