16975
fiziksel durumundan çok mental sorunları yüzünden benim ve bir çok galatasaraylı taraftar tarafından istenmeyen, zamanında 10 numara ve kaptan olarak takımın başında sahaya çıkan futbolcu.
arda ilk piyasaya çıktığında, neredeyse tüm galatasaraylılar tarafından bu şekilde parlayacağını tahmin etmişti ama bu derece hızlı sönmesini beklemiyorlardı. ilk atletico madrid'e gittiğinde hem üzülüp hem de sevinmiştik. atletico performansı, vicente calderon'da taraftarların arda turan tezahuratı yapması, barcelona macındaki efsane performansı derken arkasından barcelona'ya astronomik transferi.
sonrasında ilk 11 giydiği maçların sayısının artması ve bir ara sol kanadın kendisine emanet edilmesi, bizi keyiften keyife sürüklüyordu..fakat ne olduysa arda milli takım uçağında babası yaşındaki gazeteciyi tartaklayıp, bir de üzerine özür dilemeden, yine başkasının araya girmesi ile kesilmeyen cezalar neticesinde, birden takımdan kesik yiyerek, siyasetle fazla içli dışlı olmaya, magazin boyutuna kaçmaya, kavgalara, fatih hocasına laf yetiştirmeye, milli takımı sabote etmeye, silah çekmeye, hastane basmaya, onu yetiştiren klübünün teklifine "komik ve kötüydü" demesi arkasından başkalarının güdümü ile başakşehir'e imza atmak gibi kendisinden beklenmeyen hareketler yaptı.
kısacası biz çok sevmiştik onu kardeşimiz gibi, kardeşlerimiz gibi gençken haşarı çocuk gibiydi bizim için. her yerde neşe kaynağı olan arda, büyüyünce bu haşarı hallerini, sinirle harmanlayıp bir de egosu ile birleştirince içinden bir canavar çıktı. bizler o dakika kardeşimiz olarak gördüğümüz arda ile vedalaştık. ama arda bunu hiçbir zaman anlamadı.
son olarak fatih hocanın onu affetmediğine ama galatasaray'ın menfaatine olacağını düşündüğünden dolayı okey verdiğini düşünüyorum. her zaman için fatih hocanın icraatleri üzerine yorum yaparım,eleştiririm ama önce görmem gerekir. yanlız bu sefer farklı hocam sen affetsende ben affedemiyorum.
bizim oğlumuz, kardeşimiz olan el üzerinde taşıdığımız, galatasaray terbiyesi aldığını düşündüğümüz, belki de avrupa'da galatasaray altyapısını dünyaya ispat edebilecek yeteneğine ihanet etti. bizlere ihanet etti. nerede o haşarı güler yüzlü arda, nerede kirli sakalı,belinde silahı, hakemi tartaklayan arda?
gelme aslanım, gelme ki kalbin kırılmasın, ne yaparsan yap yine de atamıyoruz seni ama gelirsen bu sefer bil ki tüm hedefimizde sen olacaksın. bizi üzdüğün gibi biz de seni üzeceğiz. çünkü içimizde ki sana acıma duygumuz, ilk hatanda nefrete dönecek.
işin komik tarafı şu ki; bir özür her şeyi halledebilirdi. sen ise tam tersini tercih ettin ve her şey bitti. umarım yine de her şeye rağmen başarılı olmaya devam edersin bizden uzak yerlerde.
edit: son olarak burası galatasaray. burada herkes fikri hür, vicdanı hür galatasaray'lıdır. o yüzden birbirimize düşmemizi bekleyenler vakit kaybediyor.
arda ilk piyasaya çıktığında, neredeyse tüm galatasaraylılar tarafından bu şekilde parlayacağını tahmin etmişti ama bu derece hızlı sönmesini beklemiyorlardı. ilk atletico madrid'e gittiğinde hem üzülüp hem de sevinmiştik. atletico performansı, vicente calderon'da taraftarların arda turan tezahuratı yapması, barcelona macındaki efsane performansı derken arkasından barcelona'ya astronomik transferi.
sonrasında ilk 11 giydiği maçların sayısının artması ve bir ara sol kanadın kendisine emanet edilmesi, bizi keyiften keyife sürüklüyordu..fakat ne olduysa arda milli takım uçağında babası yaşındaki gazeteciyi tartaklayıp, bir de üzerine özür dilemeden, yine başkasının araya girmesi ile kesilmeyen cezalar neticesinde, birden takımdan kesik yiyerek, siyasetle fazla içli dışlı olmaya, magazin boyutuna kaçmaya, kavgalara, fatih hocasına laf yetiştirmeye, milli takımı sabote etmeye, silah çekmeye, hastane basmaya, onu yetiştiren klübünün teklifine "komik ve kötüydü" demesi arkasından başkalarının güdümü ile başakşehir'e imza atmak gibi kendisinden beklenmeyen hareketler yaptı.
kısacası biz çok sevmiştik onu kardeşimiz gibi, kardeşlerimiz gibi gençken haşarı çocuk gibiydi bizim için. her yerde neşe kaynağı olan arda, büyüyünce bu haşarı hallerini, sinirle harmanlayıp bir de egosu ile birleştirince içinden bir canavar çıktı. bizler o dakika kardeşimiz olarak gördüğümüz arda ile vedalaştık. ama arda bunu hiçbir zaman anlamadı.
son olarak fatih hocanın onu affetmediğine ama galatasaray'ın menfaatine olacağını düşündüğünden dolayı okey verdiğini düşünüyorum. her zaman için fatih hocanın icraatleri üzerine yorum yaparım,eleştiririm ama önce görmem gerekir. yanlız bu sefer farklı hocam sen affetsende ben affedemiyorum.
bizim oğlumuz, kardeşimiz olan el üzerinde taşıdığımız, galatasaray terbiyesi aldığını düşündüğümüz, belki de avrupa'da galatasaray altyapısını dünyaya ispat edebilecek yeteneğine ihanet etti. bizlere ihanet etti. nerede o haşarı güler yüzlü arda, nerede kirli sakalı,belinde silahı, hakemi tartaklayan arda?
gelme aslanım, gelme ki kalbin kırılmasın, ne yaparsan yap yine de atamıyoruz seni ama gelirsen bu sefer bil ki tüm hedefimizde sen olacaksın. bizi üzdüğün gibi biz de seni üzeceğiz. çünkü içimizde ki sana acıma duygumuz, ilk hatanda nefrete dönecek.
işin komik tarafı şu ki; bir özür her şeyi halledebilirdi. sen ise tam tersini tercih ettin ve her şey bitti. umarım yine de her şeye rağmen başarılı olmaya devam edersin bizden uzak yerlerde.
edit: son olarak burası galatasaray. burada herkes fikri hür, vicdanı hür galatasaray'lıdır. o yüzden birbirimize düşmemizi bekleyenler vakit kaybediyor.
