2232
transferiyle yüzümüzü güldüren, varlığıyla mutlu eden, oynadığı zaman ise sorumluluktan kaçınmayan bir kardeşimiz emre akbaba. bizimle ilk çıktığı maçta heyecanlandırmıştı beni açıkçası. askerden yeni gelmiş gibi oynuyordu adeta. aynı zamanda milli takım maçlarında da kendini göstermiş, primci olmak ile oyuncu olmak arasındaki farkı onu eleştirenlerin adeta yüzüne vurmuştu. maalesef nazar mı nedir bilmiyorum. inanılmaz şanssız bir arkadaşımız, kardeşimiz. unutmamak gerekir ki sırf rakip şut çekemesin diye ayağını siper etmiştir topa. umarım yerinden kalkar ve bıraktığı yerden sapasağlam devam eder. seviyoruz seni galatasaraylı emre akbaba!