162
çoğu taraftarın galatasaray ruhuna aykırı bir şekilde beklediği maç. herkes yenileceğiz de kaç yiyip yenileceğiz modunda. ben genelde böyle kazanma ihtimalimizin yokları oynadığı maçlarda maç günü her şeye rağmen o ruhla ekranın başına oturur, kazanacağımızı düşünerek maçı izlerim. şu saat itibarıyla hala o ruhu hissedebilmiş değilim. ama ben akıllanmam. maç saati geldiğinde yine o umut kaplar içimi. uçak düşerken ateistin tanrının adını sayıklaması gibi maç saati geldiğinde bende de mantık yerini duygulara, inanca bırakıyor. bu akşam da aynısının olacağına şüphem yok. umarım bu umut hiç bitmez.
