929
kpss'ye hazırlanıyordum. kurs sonrası kızılay'da bir cafede, kızlı erkekli, cümbür cemaat bir arkadaş grubuyla izlemiştik. maç öncesinde, "sessiz sedasız, efendice maçımı izlerim.", "bir insanın kişiliğini öğrenmek için maç izlerken takip et" gibilerinden felsefi sözler söylerken, maç bittiğinde kendimi üstü başı dağılmış, sesi kısılmış, saçları ömer çelakıl'ın saçlarına dönmüş bir halde ter içinde buldum. güzel bir gündü. :)