7
fatih terim'in oyun felsefesinin temeli olan cümle. özellikle her mevkinin sadece tek yönlü bir görevi ve kısıtlı bir sorumluluk alanı olan doksanlı yılların türkiye ligi'nde başarıyla uygulanınca büyük bir fark ve dominasyon yaratmıştır. 1998-2000 döneminde kadro kalitesi, kondüsyonu ve senkronizasyonundaki artışla aşama aşama o derece optimuma ulaşmıştır ki; o yıllarda yavaş yavaş birkaç mevkide görev alabilecek oyuncular yetiştirmeyi ve kullanmayı keşfederek fark yaratmaya başlayan avrupa takımlarını bile serseme çevirmeyi bilmiştir.
zamanın reformist hocalarının takımdaki belli kalbur üstü adamlara bağlayarak parça parça ya da oyun içinde belli periyodlarda yapabildiği bir olaydı 1996-2000 kadrosunda fatih hocanın oturttuğu sistem. oyun içinde hem bek hem açık oynayabilen kanat oyuncularının, tam anlamıyla box to box denemese de onun atası sayılabilecek hem ofans hem defansta sıradan üstü orta sahaların falan yavaş yavaş kıymete bindiği yıllardı. bireysel oyuncu kalitesiyle zaten var olan büyük takımlar arasında bu tarz bir hücum/defans diziliminde oynama yapabilen takımların fark yarattığı yıllardı.
fatih terim'in topun olduğu yer bizim için pozisyon diyerek başlattığı ve 11 oyuncuya yaydığı bu sistem o zamana göre önemli bir hamleydi. büyük oyuncularla büyüdüğü kadar uygulandıkça oyuncuları da büyüten bir sistemdi. topa doğru dalga dalga giden, üstelik hagi'nin varlığına rağmen doğru pozisyon almayla rakibini en rölanti anında bile boğabilen bir oyundu bu.
bugün fanatizm denen bok sayesinde hakkını veremesek de, herşeye tepeden bakıp küçümsemeye alışkın olduğumuz için yeterince fark edemesek de, herhangi birşeyi biraz irdeleyip bir iki çıkarım yapmak yerine jenerik bir makarayı önemsediğimiz için anlamasak da fatih terim'i tarihin önemli teknik direktörleri arasında sokan nokta işte tam olarak budur.
taktik maktik yok bam bam bam diye dalga konusu olan fatih terim'in 1996-2000 dönemi arasında çok kilit ve kalite isimlerle takviye edilmiş iyi bir oyuncu grubu ile yaptığı bu deneysel çalışma 10-15 yıl sonranın futbolundan izler taşımaktadır. ışık tuttu demek ne kadar doğru olur bilinmez ama ilham verdiği kesindir. son 15 yılda öne çıkan tiki taka futbolunu, onun daha da üst versiyonu olan günümüz guardiola ya da klopp futbolunu düşünmeyi mümkün kılan bir atılımdı topun olduğu yer pozisyon hamlesi...
iyi kapanıp iyi kontra yapan takımlar vardı, hücum gücü çok güçlü takımlar vardı, her mevkide güçlü olan takımlar vardı, ve sonlara doğru oyunun belli bölümlerinde mevkilerle oynayıp kısıtlı bir şekilde rakibi afallatan takımlar vardı. ancak bunu doyumsuz bir şekilde 90 dakikaya yayan, kendisine maç kazandıracak olandan fazlasını kovalayacak kadar arsız ve doyumsuz olan, yan pası yasaklamak gibi belli kısıtlamaları ortaya koyabilen başka bir örnek yoktu.
bugün canavar gibi top oynuyorlar, öyle bir tempo yapar ki sadece kovalamaya kalksan takımın yarısı sakatlanır dediğimiz canavar takımların ve hocaların hepsine ilham veren bir felsefedir topun olduğu yer pozisyon felsefesi...
zamanın reformist hocalarının takımdaki belli kalbur üstü adamlara bağlayarak parça parça ya da oyun içinde belli periyodlarda yapabildiği bir olaydı 1996-2000 kadrosunda fatih hocanın oturttuğu sistem. oyun içinde hem bek hem açık oynayabilen kanat oyuncularının, tam anlamıyla box to box denemese de onun atası sayılabilecek hem ofans hem defansta sıradan üstü orta sahaların falan yavaş yavaş kıymete bindiği yıllardı. bireysel oyuncu kalitesiyle zaten var olan büyük takımlar arasında bu tarz bir hücum/defans diziliminde oynama yapabilen takımların fark yarattığı yıllardı.
fatih terim'in topun olduğu yer bizim için pozisyon diyerek başlattığı ve 11 oyuncuya yaydığı bu sistem o zamana göre önemli bir hamleydi. büyük oyuncularla büyüdüğü kadar uygulandıkça oyuncuları da büyüten bir sistemdi. topa doğru dalga dalga giden, üstelik hagi'nin varlığına rağmen doğru pozisyon almayla rakibini en rölanti anında bile boğabilen bir oyundu bu.
bugün fanatizm denen bok sayesinde hakkını veremesek de, herşeye tepeden bakıp küçümsemeye alışkın olduğumuz için yeterince fark edemesek de, herhangi birşeyi biraz irdeleyip bir iki çıkarım yapmak yerine jenerik bir makarayı önemsediğimiz için anlamasak da fatih terim'i tarihin önemli teknik direktörleri arasında sokan nokta işte tam olarak budur.
taktik maktik yok bam bam bam diye dalga konusu olan fatih terim'in 1996-2000 dönemi arasında çok kilit ve kalite isimlerle takviye edilmiş iyi bir oyuncu grubu ile yaptığı bu deneysel çalışma 10-15 yıl sonranın futbolundan izler taşımaktadır. ışık tuttu demek ne kadar doğru olur bilinmez ama ilham verdiği kesindir. son 15 yılda öne çıkan tiki taka futbolunu, onun daha da üst versiyonu olan günümüz guardiola ya da klopp futbolunu düşünmeyi mümkün kılan bir atılımdı topun olduğu yer pozisyon hamlesi...
iyi kapanıp iyi kontra yapan takımlar vardı, hücum gücü çok güçlü takımlar vardı, her mevkide güçlü olan takımlar vardı, ve sonlara doğru oyunun belli bölümlerinde mevkilerle oynayıp kısıtlı bir şekilde rakibi afallatan takımlar vardı. ancak bunu doyumsuz bir şekilde 90 dakikaya yayan, kendisine maç kazandıracak olandan fazlasını kovalayacak kadar arsız ve doyumsuz olan, yan pası yasaklamak gibi belli kısıtlamaları ortaya koyabilen başka bir örnek yoktu.
bugün canavar gibi top oynuyorlar, öyle bir tempo yapar ki sadece kovalamaya kalksan takımın yarısı sakatlanır dediğimiz canavar takımların ve hocaların hepsine ilham veren bir felsefedir topun olduğu yer pozisyon felsefesi...
