hakan ünsal

belki ergün penbe kadar efendi, sessiz, sakin ve teknik bir oyuncu değildi; yine hiçbir zaman onun gibi komple bir futbolcu da olamadı; ama bu gözlerin galatasaray formasıyla gördüğü en iyi sol bekti. hatta o dönem çoğu avrupa takımında kendisi gibi bir bek yoktu. oyunu iki yönlü oynardı. fiziği iyidi, kondisyonu iyidi, giderdi, gelirdi, orta açardı, şut çekerdi, ikili mücadeleye girdiğinde rakibini ezer geçerdi. rahmetli kemal sunal'ın tokatçı filmindeki kara erol gibiydi. vurdum mu boğayı devirirdi. burnuna taktığı bantla birlikte, beşiktaş'a attığı vole, rangers'a gönderdiği füze gibi izler bıraktı. birbirlerinden farklı tipte oyuncular olduğu için çoğu zaman ergün penbe ve hasan şaş'la birlikte sol tarafta üçlü olarak oynatıldı. hatta mustafa denizli'nin abdullah ercan, ergün penbe ve hakan'ı milli takım'da aynı aynda oynatmışlığı bile var. tarikat mensubu olduğu için gönderildiği söylendi ama gönderilme sebebi gerçekten bu muydu, aslını bilemiyoruz.

yorumcu olduktan sonra; özellikle ilk yıllarında yaşadığı akıl tutulması kendisini galatasaray taraftarının gözüyle değersizleştirdi. boş konuştu, yerli yanlısı konuştu. bu sebeple galatasaray efsanesi olabilecek bir geçmişe ve yeteneğe sahip olmasına rağmen çoğu kişinin gözünde sadece bir dönem galatasaray forması giymiş bir yazar olarak kaldı.