7233
ciddi bir hastalığın eşiğinde olan taraftardır. hastalığın semptomları vasat sevmek, ezilmediğimize şükretmek, kendi evimizde fark yemediğimize sevinmek...
çok üzücü, kendi etrafımda, tribünlerde ama en çok da buradaki userlarda görüyorum.
tottenham nasıl 7 yedi görmüyormusunuz, bir yediğimize sevinelim diyenler.
bizim asıl rakibimiz real madrid değil brugges, nice, lille gibi takımlar diyenler.
kendi evimizde sürklase olmadık diye sevinenler.
bu zihniyet ile büyük olunmaz arkadaşlar, vasat olunur. bir on sene sonra da beşiktaşdan fenerden farkımız kalmaz, o zaman şükredersiniz, kimse şükredecekseniz. aslan dediğin yaşlı, zayıf veya hasta bile olsa iddiasından ve asaletinden birşey kaybetmez. kuyruğunu hep dik tutar. gerekirse yedi yer ama dişini pençesini gösterir.
üzücü ve utanç verici. bu zihniyet nasıl, nereden çıktı, bilemiyorum. belki son senelerde kupaları alsak bile hiç bir maçta oyunsal olarak üstünlük kuramamak bilinçaltlarında birikti. belki bu arkadaşlar futbolu asy tribünlerinden değil bilgisayar oyunlarından öğrendiler.
oysa avrupa fatihi olmanın temelinde gözükara alayına isyan duygusu yatar. o ateşin tarih kitaplarına gömülmesine, şerefli mağlubiyetcilerin, yenildik ama ezilmedikcilerin tekrar hortlamasına izin vermeyelim.
edit/not: tüm maç boyu bir şut, bir kafa, iki üç korner atmayı bazı renkdaşlar takımın şaha kalkması olarak yorumlamışlar. ben psg istediğini aldı, fazlası için de kasmadı, istese, ihtiyacı olsa iki üç tane daha atabilirdi, diye yorumladım. içten umarım ki onlar haklı çıksınlar.
çok üzücü, kendi etrafımda, tribünlerde ama en çok da buradaki userlarda görüyorum.
tottenham nasıl 7 yedi görmüyormusunuz, bir yediğimize sevinelim diyenler.
bizim asıl rakibimiz real madrid değil brugges, nice, lille gibi takımlar diyenler.
kendi evimizde sürklase olmadık diye sevinenler.
bu zihniyet ile büyük olunmaz arkadaşlar, vasat olunur. bir on sene sonra da beşiktaşdan fenerden farkımız kalmaz, o zaman şükredersiniz, kimse şükredecekseniz. aslan dediğin yaşlı, zayıf veya hasta bile olsa iddiasından ve asaletinden birşey kaybetmez. kuyruğunu hep dik tutar. gerekirse yedi yer ama dişini pençesini gösterir.
üzücü ve utanç verici. bu zihniyet nasıl, nereden çıktı, bilemiyorum. belki son senelerde kupaları alsak bile hiç bir maçta oyunsal olarak üstünlük kuramamak bilinçaltlarında birikti. belki bu arkadaşlar futbolu asy tribünlerinden değil bilgisayar oyunlarından öğrendiler.
oysa avrupa fatihi olmanın temelinde gözükara alayına isyan duygusu yatar. o ateşin tarih kitaplarına gömülmesine, şerefli mağlubiyetcilerin, yenildik ama ezilmedikcilerin tekrar hortlamasına izin vermeyelim.
edit/not: tüm maç boyu bir şut, bir kafa, iki üç korner atmayı bazı renkdaşlar takımın şaha kalkması olarak yorumlamışlar. ben psg istediğini aldı, fazlası için de kasmadı, istese, ihtiyacı olsa iki üç tane daha atabilirdi, diye yorumladım. içten umarım ki onlar haklı çıksınlar.
