4
şükürsüz değil de şuursuz galatasaray taraftarı olması gereken grup.
nasıl ki osmanlı imparatorluğu balkanlara ve arap bölgesindeki ülkeleri himayesi altına almışken türkiye cumhuriyeti yalnızca anadolu ve trakya'nin bir kısmı üzerine kurulu bir devletse, 2000'deki gs hatta ve hatta 2013 teki gs ile günümüz galatasarayi arasında da böyle bir fark var.
'biz zamanında hepsine boyun egdirdik vergiye haraca bağladık '
'zamanında buralar hep bizimdi'
söylemleri ile
'biz galatasaray' in zamanındaki avrupa başarılarını biliyoruz bu nasıl sizi mutlu ediyor vasat mısınız '
söylemi aynı şey.
o zamanın gerçekleriyle bugünün gerçekleri çok farklı.
o zaman karşındaki takımın kendi mevkisinde 4. tercihi olan oyuncusu senin yıldız oyuncun olamazdı. bugün neymar draxler mbappe cavanni yokluğunda icardi di maria sarabia gibi bir on üçlüye karşı oynadık. bu üçlüden en zayıf halka sarabia bugün türkiyeye gelse ligin en iyi 3 oyuncusundan birisi olur.
avrupa'nin büyük takımları artık 7 8 kişilik değil 28 kişilik los galacticos kuruyor.
bizim 13 milyon € verip aldığımız bruma bugün 19 yaşında olsa değeri muhtemelen 25 30 milyon civarı olacaktı. bu artan değere karşın bizde ise o 13 milyonu verecek kadar dahi maddi güç yok.
yani piyasa büyürken türk futbolu olarak biz küçüldük.
o yüzden hep diyorum bizim rakibimiz psg değil. bizim rakibimiz brugge, lille.
psg, bayern, city, liverpool maçlarına kafadan farklı mağlubiyet yazabilecegimiz bir konuma düştük.
bundan 10 yil once reali içeride yenmek sürpriz, ama dünyayı şaşırtacak bir sürpriz değildi. bugün ise hayvani kadroları en eksik haliyle bile yenmemiz büyük mucize. çünkü biz 15 vasat üstü ve yaş ortalaması çok yüksek olan futbolcuyla lig tarihinin en iyi kadrolarından birini kurduk derken yıllardır 200er 300er milyon € lar harcayarak bize göre oldukça genç bir takım kuran psg bizim bu iyi oyuncularımızı yedek kadrosuna dahi katmayı düşünmüyor. *
günün şartlarına göre değerlendirmek lazım. bugün bu maçtan memnun olmayan galatasarayli 'hayalleri büyük, kendi değerini bilen avrupa fatihi' değil şuursuz olarak nitelendirilir.
bizim mağlubiyete üzülmeye başlamamız için bile yememiz gereken 40 fırın ekmek var daha.
nasıl ki osmanlı imparatorluğu balkanlara ve arap bölgesindeki ülkeleri himayesi altına almışken türkiye cumhuriyeti yalnızca anadolu ve trakya'nin bir kısmı üzerine kurulu bir devletse, 2000'deki gs hatta ve hatta 2013 teki gs ile günümüz galatasarayi arasında da böyle bir fark var.
'biz zamanında hepsine boyun egdirdik vergiye haraca bağladık '
'zamanında buralar hep bizimdi'
söylemleri ile
'biz galatasaray' in zamanındaki avrupa başarılarını biliyoruz bu nasıl sizi mutlu ediyor vasat mısınız '
söylemi aynı şey.
o zamanın gerçekleriyle bugünün gerçekleri çok farklı.
o zaman karşındaki takımın kendi mevkisinde 4. tercihi olan oyuncusu senin yıldız oyuncun olamazdı. bugün neymar draxler mbappe cavanni yokluğunda icardi di maria sarabia gibi bir on üçlüye karşı oynadık. bu üçlüden en zayıf halka sarabia bugün türkiyeye gelse ligin en iyi 3 oyuncusundan birisi olur.
avrupa'nin büyük takımları artık 7 8 kişilik değil 28 kişilik los galacticos kuruyor.
bizim 13 milyon € verip aldığımız bruma bugün 19 yaşında olsa değeri muhtemelen 25 30 milyon civarı olacaktı. bu artan değere karşın bizde ise o 13 milyonu verecek kadar dahi maddi güç yok.
yani piyasa büyürken türk futbolu olarak biz küçüldük.
o yüzden hep diyorum bizim rakibimiz psg değil. bizim rakibimiz brugge, lille.
psg, bayern, city, liverpool maçlarına kafadan farklı mağlubiyet yazabilecegimiz bir konuma düştük.
bundan 10 yil once reali içeride yenmek sürpriz, ama dünyayı şaşırtacak bir sürpriz değildi. bugün ise hayvani kadroları en eksik haliyle bile yenmemiz büyük mucize. çünkü biz 15 vasat üstü ve yaş ortalaması çok yüksek olan futbolcuyla lig tarihinin en iyi kadrolarından birini kurduk derken yıllardır 200er 300er milyon € lar harcayarak bize göre oldukça genç bir takım kuran psg bizim bu iyi oyuncularımızı yedek kadrosuna dahi katmayı düşünmüyor. *
günün şartlarına göre değerlendirmek lazım. bugün bu maçtan memnun olmayan galatasarayli 'hayalleri büyük, kendi değerini bilen avrupa fatihi' değil şuursuz olarak nitelendirilir.
bizim mağlubiyete üzülmeye başlamamız için bile yememiz gereken 40 fırın ekmek var daha.
