11
futbolla böylesine içiçe bir konumda çalışırken takım tutmamayı nasıl başardığını merak ettiğim adamdır. en kıytırık bir maçı izlerken bile az ya da çok bir tarafı desteklerim ben mesela. hatta sırf o heyecanı yaşamak için izleyeceğim bir maçtan önce iddaa bayisine koştuğum çoktur. taraf olmamak işin tekniğine ve sanatına daha iyi odaklanmayı sağlıyor olabilir ama yine de o heyecan olmazsa tüm bunların ne anlamı kalır ki.
gerets'in ilk sezonunda fenerbahçe'yi 3-2 yenip kupadan elendiğimiz maç hayatımın en saçma ve boş dönemine denk gelmişti. o maçtan sonra uzun zamandır hiçbir şeye bu kadar yoğunlaş(a)madığımı farketmiştim. o doksan dakika boyunca beni yıldıran, her şeyi önemsizleştiren sorunlarım uçup gitmişti sanki. şimdi düşününce bir insan böyle bir şeyi neden hayatından çıkarmak ister anlamıyorum. hadi böyle bir karar verdi diyelim, bunu nasıl başarabilir aklım almıyor.
kim bilir belki o böyle mutludur ve hatta işgal ettiği müdürlük koltuğunu bu takımlarüstü duruşuna borçludur. bununla beraber günün birinde o bastırdığı heyecanı mutlaka geri döner gibime geliyor ya da konu galatasaray olunca ben empati özürlü birine dönüşüyorum.
gerets'in ilk sezonunda fenerbahçe'yi 3-2 yenip kupadan elendiğimiz maç hayatımın en saçma ve boş dönemine denk gelmişti. o maçtan sonra uzun zamandır hiçbir şeye bu kadar yoğunlaş(a)madığımı farketmiştim. o doksan dakika boyunca beni yıldıran, her şeyi önemsizleştiren sorunlarım uçup gitmişti sanki. şimdi düşününce bir insan böyle bir şeyi neden hayatından çıkarmak ister anlamıyorum. hadi böyle bir karar verdi diyelim, bunu nasıl başarabilir aklım almıyor.
kim bilir belki o böyle mutludur ve hatta işgal ettiği müdürlük koltuğunu bu takımlarüstü duruşuna borçludur. bununla beraber günün birinde o bastırdığı heyecanı mutlaka geri döner gibime geliyor ya da konu galatasaray olunca ben empati özürlü birine dönüşüyorum.
