2
72-70 ile kazanarak akropolis turnuvasını galibiyet ile noktaladık.
semih'in bu takım için önemi çok büyük. herkesin yeri bir şekilde dolar ama semih'in enerjisini maç geneline yayabilmesi, savunma-hücum geçişlerinde olabildiğince aksamaması ve faul problemine girmemesi dünya kupasındaki kaderimizi belirleyecek en önemli unsur olarak gözüküyor. sertaç ve ege'nin uzun rotasyonunda çare olmayacağı çok açık fakat biz semih'i de şu ana kadar çok verimli kullanamadık. tabiki semih'in savunmada rakip uzunlarla boğuşmasından dolayı hücumda pasif kalması ve görece kolay alçak postları bitirememesi de bu noktada önemli bir etmen fakat hafızam beni yanıltmıyor ise kendisi ile 1 tane bile ikili oyun oynamadık bugün. hatta, 3. çeyreğin başından 2-3 dakika kadar kaçırdım, takım olarak bugün 2. çeyreğin bitimine 4:30 kala ersan ile oynadığımız pick&pop haricinde başka bir ikili oyun hatırlamıyorum.
cedi bugün maça yine suskun başladı fakat son çeyrekteki geri dönüşümüzde o da sazı bir miktar eline aldı ve maçı son çeyrekte sahada bulunan ilk 5 ile beraber getirdi. son çeyrekte ufuk sarıca'nın daha önce uzun süreli denemediği 3-4 numara karışımı olan ersan ve metecan'ın yan yana 4 ve 5 numara olarak oynadığı, cedi'nin point forward rolünde olduğu, furkan'ın saf 2 numara ve net 1 numarasız sahada olduğumuz bölümde buğrahan'ın 1 numara; o yokken ise wilbekin'in 1 numarada olduğu bir beş ile sahadaydık. sürekli adam değişerek fransavari savunma anlayışı dış şutlara çok kalan italya'yı kitlememizi sağladı. 40 saniye kala mola dönüşündeki gentile'nin saha içi basketi olmasa italya son 8:30 dakikayı saha içi basketi olmadan bitirmiş olacaktı. işte tam bu noktada seçilen ilk beşin önemi, savunmadaki çabuk eller ve italya'nın hackett oyunda iken hackett'ın, della valle oyunda iken della valle'nin anlamsız zorlamalarının da yardımları ile maçı döndürerek kazandık.
italya'ya karşı bu işe yarayacaktır. çünkü onlar da hiç uzun bir takım değil ve pota altı katkıları sıfıra yakınsıyor. ayrıca bugün sakatlıkları sebebi ile datome ve gallinari yoktu ancak turnuvaya yetişmeleri bekleniyor. melli ise çin'de olmayacak. örneğin dün yunanistan'a karşı (antetokoumpo kozu ile) bugünküne benzer bir son çeyreği izlememiz neredeyse olanaksız idi.
eksiklerimiz halen var. turnuvada biraz da oyuncuların günlük performanslarına kalacağız gibi gözüküyor. melih'in üçlük performansı -genellikle büyük turnuvalarda çoğunlukla hayal kırıklığı olmuştur-, cedi ve furkan'ın performansları, semih'in durumu, wilbekin'in ne derece formda olacağı, bench katkısı ve ufuk sarıca'nın oyuna müdahaleleri çok önemli rol oynayacaktır. belli parametreler bir araya geldiğinde turnuvada beklenilenden çok daha yukarılara kadar gidebiliriz. ancak ortalama bir performans yalnızca gruptan çıkmaya yetecektir.
semih'in bu takım için önemi çok büyük. herkesin yeri bir şekilde dolar ama semih'in enerjisini maç geneline yayabilmesi, savunma-hücum geçişlerinde olabildiğince aksamaması ve faul problemine girmemesi dünya kupasındaki kaderimizi belirleyecek en önemli unsur olarak gözüküyor. sertaç ve ege'nin uzun rotasyonunda çare olmayacağı çok açık fakat biz semih'i de şu ana kadar çok verimli kullanamadık. tabiki semih'in savunmada rakip uzunlarla boğuşmasından dolayı hücumda pasif kalması ve görece kolay alçak postları bitirememesi de bu noktada önemli bir etmen fakat hafızam beni yanıltmıyor ise kendisi ile 1 tane bile ikili oyun oynamadık bugün. hatta, 3. çeyreğin başından 2-3 dakika kadar kaçırdım, takım olarak bugün 2. çeyreğin bitimine 4:30 kala ersan ile oynadığımız pick&pop haricinde başka bir ikili oyun hatırlamıyorum.
cedi bugün maça yine suskun başladı fakat son çeyrekteki geri dönüşümüzde o da sazı bir miktar eline aldı ve maçı son çeyrekte sahada bulunan ilk 5 ile beraber getirdi. son çeyrekte ufuk sarıca'nın daha önce uzun süreli denemediği 3-4 numara karışımı olan ersan ve metecan'ın yan yana 4 ve 5 numara olarak oynadığı, cedi'nin point forward rolünde olduğu, furkan'ın saf 2 numara ve net 1 numarasız sahada olduğumuz bölümde buğrahan'ın 1 numara; o yokken ise wilbekin'in 1 numarada olduğu bir beş ile sahadaydık. sürekli adam değişerek fransavari savunma anlayışı dış şutlara çok kalan italya'yı kitlememizi sağladı. 40 saniye kala mola dönüşündeki gentile'nin saha içi basketi olmasa italya son 8:30 dakikayı saha içi basketi olmadan bitirmiş olacaktı. işte tam bu noktada seçilen ilk beşin önemi, savunmadaki çabuk eller ve italya'nın hackett oyunda iken hackett'ın, della valle oyunda iken della valle'nin anlamsız zorlamalarının da yardımları ile maçı döndürerek kazandık.
italya'ya karşı bu işe yarayacaktır. çünkü onlar da hiç uzun bir takım değil ve pota altı katkıları sıfıra yakınsıyor. ayrıca bugün sakatlıkları sebebi ile datome ve gallinari yoktu ancak turnuvaya yetişmeleri bekleniyor. melli ise çin'de olmayacak. örneğin dün yunanistan'a karşı (antetokoumpo kozu ile) bugünküne benzer bir son çeyreği izlememiz neredeyse olanaksız idi.
eksiklerimiz halen var. turnuvada biraz da oyuncuların günlük performanslarına kalacağız gibi gözüküyor. melih'in üçlük performansı -genellikle büyük turnuvalarda çoğunlukla hayal kırıklığı olmuştur-, cedi ve furkan'ın performansları, semih'in durumu, wilbekin'in ne derece formda olacağı, bench katkısı ve ufuk sarıca'nın oyuna müdahaleleri çok önemli rol oynayacaktır. belli parametreler bir araya geldiğinde turnuvada beklenilenden çok daha yukarılara kadar gidebiliriz. ancak ortalama bir performans yalnızca gruptan çıkmaya yetecektir.
